Vesperæ
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Hostis Heródes ímpie,
Christum veníre quid times?
Non éripit mortália
qui regna dat cæléstia.
Ibant magi, qua vénerant
stellam sequéntes prǽviam,
lumen requírunt lúmine,
Deum faténtur múnere.
Lavácra puri gúrgitis
cæléstis Agnus áttigit;
peccáta quæ non détulit
nos abluéndo sústulit.
Novum genus poténtiæ:
aquæ rubéscunt hýdriæ,
vinúmque iussa fúndere
mutávit unda oríginem.
Iesu, tibi sit glória,
qui te revélas géntibus,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Non potéstis Deo servíre et mammónæ.
Audíte hæc, omnes gentes, *
áuribus percípite, omnes, qui habitátis orbem:
quique húmiles et viri nóbiles, *
simul in unum dives et pauper!
Os meum loquétur sapiéntiam *
et meditátio cordis mei prudéntiam.
Inclinábo in parábolam aurem meam, *
apériam in psaltério ænígma meum.
Cur timébo in diébus malis, *
cum iníquitas supplantántium circúmdabit me?
Qui confídunt in virtúte sua *
et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.
Etenim seípsum non rédimet homo; *
non dabit Deo propitiatiónem suam.
Nímium est prétium redemptiónis ánimæ eius: †
ad últimum defíciet, *
ut vivat usque in finem, nec vídeat intéritum.
Et vidébit sapiéntes moriéntes; †
simul insípiens et stultus períbunt *
et relínquent aliénis divítias suas.
Sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum; †
tabernácula eórum in progéniem et progéniem, *
etsi vocavérunt nomínibus suis terras suas.
Et homo, cum sit in honóre, non permanébit; †
comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
et símilis factus est illis.
Ant. Non potéstis Deo servíre et mammónæ.
Ant. 2 Thesaurizáte vobis thesáuros in cælo, dicit Dóminus.
Hæc via illórum, quorum fidúcia in semetípsis, *
et finis eórum, qui cómplacent in ore suo.
Sicut oves in inférno pósiti sunt, *
mors depáscet eos;
descéndent præcípites ad sepúlcrum, †
et figúra eórum erit in consumptiónem: *
inférnus habitáculum eórum.
Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam, *
de manu ínferi vere suscípiet me.
Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo *
et cum multiplicáta fúerit glória domus eius,
quóniam, cum interíerit, non sumet ómnia, *
neque descéndet cum eo glória eius.
Cum ánimæ suæ in vita ipsíus benedíxerit: *
« Laudábunt te quod benefecísti tibi »,
tamen introíbit ad progéniem patrum suórum, *
qui in ætérnum non vidébunt lumen.
Homo, cum in honóre esset, non intelléxit; †
comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *
et símilis factus est illis.
Ant. Thesaurizáte vobis thesáuros in cælo, dicit Dóminus.
Ant. 3 Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere glóriam et honórem.
Ap 4, 11; 5, 9. 10. 12
Dignus es, Dómine et Deus noster, *
accípere glóriam et honórem et virtútem,
quia tu creásti ómnia, *
et propter voluntátem tuam
erant et creáta sunt.
Dignus es, Dómine, accípere librum *
et aperíre signácula eius,
quóniam occísus es †
et redemísti Deo in sánguine tuo *
ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *
et regnábunt super terram.
Dignus est Agnus, qui occísus est, †
accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *
et fortitúdinem et honórem
et glóriam et benedictiónem.
Ant. Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere glóriam et honórem.
LECTIO BREVIS
Cf. 2 Petr 1, 3-4
Christus ómnia nobis divínæ virtútis suæ ad vitam et pietátem donávit per cognitiónem eius, qui vocávit nos própria glória et virtúte, per quæ pretiósa et máxima nobis promíssa donáta sunt, ut per hæc efficiámini divínæ consórtes natúræ, fugiéntes eam, quæ in mundo est in concupiscéntia, corruptiónem.
RESPONSORIUM BREVE
Benedicéntur in ipso * Omnes tribus terræ. Benedicéntur.
Omnes gentes magnificábunt eum. * Omnes tribus terræ. Glória Patri. Benedicéntur.
CANTICUM EVANGELICUM
Ad Magnificat, ant. Vidéntes stellam, magi gavísi sunt gáudio magno; et intrántes domum, obtulérunt Dómino aurum, tus et myrrham.
Lc 1, 46-55
Magníficat *
ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus *
in Deo salvatóre meo,
quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
quia fecit mihi magna, qui potens est, *
et sanctum nomen eius,
et misericórdia eius in progénies et progénies *
timéntibus eum.
Fecit poténtiam in bráchio suo, *
dispérsit supérbos mente cordis sui;
depósuit poténtes de sede *
et exaltávit húmiles;
esuriéntes implévit bonis *
et dívites dimísit inánes.
Suscépit Israel púerum suum, *
recordátus misericórdiæ,
sicut locútus est ad patres nostros, *
Abraham et sémini eius in sǽcula.
Ad Magnificat, ant. Vidéntes stellam, magi gavísi sunt gáudio magno; et intrántes domum, obtulérunt Dómino aurum, tus et myrrham.
PRECES
Benedíctus Christus Dóminus, qui in ténebris et in umbra mortis sedéntes visitávit, ut eos illumináret. Ab eo pia devotióne petámus:
Christe, sol óriens, osténde lucem tuam.
Christe Dómine, qui véniens, natálem Córporis tui, quod est Ecclésia, operátus es,
fac ut illa crescat et ædificétur in caritáte.
Christe, sol óriens, osténde lucem tuam.
Qui pugíllo cælum et terram regis,
fac ut pópuli eorúmque rectóres regálem potestátem tuam agnóscant.
Christe, sol óriens, osténde lucem tuam.
Qui per incarnatiónem tuam sacérdos ætérnus factus es,
sacerdótes redde minístros tuæ redemptiónis idóneos.
Christe, sol óriens, osténde lucem tuam.
Qui in sinu Vírginis Maríæ humanitátis et divinitátis mýsticum es conúbium operátus,
bénedic vírgines cælésti tibi Sponso consecrátas.
Christe, sol óriens, osténde lucem tuam.
Qui, iunctus substántiæ nostræ mortalitátis, mortem quam non fecísti, abolésti,
mortem defunctórum in vitam ætérnam mutáre dignéris.
Christe, sol óriens, osténde lucem tuam.
Pater noster.
ORATIO
Deus, qui beátum Raimúndum presbýterum insígnis in peccatóres misericórdiæ virtúte decorásti, eius nobis intercessióne concéde, ut, a peccáti servitúte solúti, quæ tibi sunt plácita líberis méntibus exsequámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2024 J. Vidéky