23. Aprilis 2024

S. Adalberti, episcopi et martyris
memoria ad libitum

Voitech, natus in Bohemia (Libice) circa annum 956, Magdeburgi studiis incubuit ibique in confirmatione nomen Adalbertum accepit. In patriam reversus sacerdotio initiatus est et anno 983 secundus in sede Pragensi ad episcopatum provectus est atque ad mores paganos exstirpandos strenue adlaboravit. Cum parum se proficere animaadverteret, Romam se contulit et monachus efficitur. Denique ad lucrandas Christo animas, in Prussiam proficiscitur. Sed male acceptus die 23 aprilis 997 martyrio coronatus est.

Vesperæ

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

HYMNUS

Deus, tuórum mílitum

sors et coróna, prǽmium,

laudes canéntes mártyris

absólve nexu críminis.

Hic (Hæc) testis ore prótulit

quod cordis arca crédidit,

Christum sequéndo répperit

effusióne sánguinis.

Hic (Hæc) nempe mundi gáudia

et blandiménta nóxia

cadúca rite députans,

pervénit ad cæléstia.

Pœnas cucúrrit fórtiter

et sústulit viríliter;

pro te refúndens sánguinem,

ætérna dona póssidet.

Ob hoc precátu súpplici

te póscimus, piíssime;

in hoc triúmpho mártyris

dimítte noxam sérvulis.

Ut consequámur múneris

ipsíus et consórtia,

lætémur ac perénniter

iuncti polórum sédibus.

Laus et perénnis glória

tibi, Pater, cum Fílio,

Sancto simul Paráclito

in sæculórum sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion, allelúia.

Psalmus 136 (137), 1-6
Super flumina Babylonis
Hanc corporalem populi captivitatem referre in exemplum spiritalis captivitatis oportet (S. Hilarius).

Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus, *

cum recordarémur Sion.

In salícibus in médio eius *

suspéndimus cítharas nostras.

Quia illic rogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos, *

verba cantiónum

et, qui affligébant nos, lætítiam: *

« Cantáte nobis de cánticis Sion ».

Quómodo cantábimus cánticum Dómini *

in terra aliéna?

Si oblítus fúero tui, Ierúsalem, *

oblivióni detur déxtera mea;

adhǽreat lingua mea fáucibus meis, *

si non memínero tui,

si non præposúero Ierúsalem *

in cápite lætítiæ meæ.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion, allelúia.

Ant. 2 In médio tribulatiónis vivificásti me, allelúia.

Psalmus 137 (138)
Gratiarum actio
Reges terræ afferent gloriam suam et honorem in civitatem sanctam (Cf. Ap 21, 24).

Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, *

quóniam audísti verba oris mei.

In conspéctu angelórum psallam tibi, *

adorábo ad templum sanctum tuum;

et confitébor nómini tuo †

propter misericórdiam tuam et veritátem tuam, *

quóniam magnificásti super omne nomen elóquium tuum.

In quacúmque die invocávero te, exáudi me; *

multiplicábis in ánima mea virtútem.

Confitebúntur tibi, Dómine, omnes reges terræ, *

quia audiérunt elóquia oris tui.

Et cantábunt vias Dómini, *

quóniam magna est glória Dómini;

quóniam excélsus Dóminus, †

et húmilem réspicit, *

et supérbum a longe cognóscit.

Si ambulávero in médio tribulatiónis, vivificábis me; †

et contra iram inimicórum meórum exténdes manum tuam, *

et salvum me fáciet déxtera tua.

Dóminus perfíciet pro me; †

Dómine, misericórdia tua in sǽculum: *

ópera mánuum tuárum ne despícias.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. In médio tribulatiónis vivificásti me, allelúia.

Ant. 3 Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia et glória atque victória, allelúia.

Canticum
Hymnus redemptorum

Ap 4, 11; 5, 9. 10. 12

Dignus es, Dómine et Deus noster, *

accípere glóriam et honórem et virtútem,

quia tu creásti ómnia, *

et propter voluntátem tuam erant et creáta sunt.

Dignus es, Dómine, accípere librum *

et aperíre signácula eius,

quóniam occísus es †

et redemísti Deo in sánguine tuo *

ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne

et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *

et regnábunt super terram.

Dignus est Agnus, qui occísus est, †

accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *

et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia et glória atque victória, allelúia.

LECTIO BREVIS

Ap 7, 14b-17

Hi sunt qui véniunt de tribulatióne magna et lavérunt stolas suas et dealbavérunt eas in sánguine Agni. Ideo sunt ante thronum Dei et sérviunt ei die ac nocte in templo eius et, qui sedet in throno, habitábit super illos. Non esúrient ámplius, neque sítient ámplius, neque cadet super illos sol neque ullus æstus, quóniam Agnus, qui in médio throni est, pascet illos et dedúcet eos ad vitæ fontes aquárum, et abstérget Deus omnem lácrimam ex óculis eórum.

RESPONSORIUM BREVE

Fulgébunt iusti, sicut sol in conspéctu Dei, * Allelúia, allelúia.

Fulgébunt iusti, sicut sol in conspéctu Dei, * Allelúia, allelúia.

Et lætabúntur omnes recti corde,

Allelúia, allelúia.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Fulgébunt iusti, sicut sol in conspéctu Dei, * Allelúia, allelúia.

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Magnificat, ant. Nisi granum fruménti cadens in terram mórtuum fúerit, ipsum solum manet; si autem mórtuum fúerit, multum fructum affert, allelúia.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

Magníficat *

ánima mea Dóminum,

et exsultávit spíritus meus *

in Deo salvatóre meo,

quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *

Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

quia fecit mihi magna, qui potens est, *

et sanctum nomen eius,

et misericórdia eius in progénies et progénies *

timéntibus eum.

Fecit poténtiam in bráchio suo, *

dispérsit supérbos mente cordis sui;

depósuit poténtes de sede *

et exaltávit húmiles;

esuriéntes implévit bonis *

et dívites dimísit inánes.

Suscépit Israel púerum suum, *

recordátus misericórdiæ,

sicut locútus est ad patres nostros, *

Abraham et sémini eius in sǽcula.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Magnificat, ant. Nisi granum fruménti cadens in terram mórtuum fúerit, ipsum solum manet; si autem mórtuum fúerit, multum fructum affert, allelúia.

PRECES

Hac hora, qua Rex mártyrum vitam suam in cena óbtulit et in cruce depósuit, grátias agámus illi, dicéntes:

Te, Dómine, celebrámus.

Te, Dómine, celebrámus, quia in finem dilexísti nos, salvátor noster, omnis martýrii fons et exémplum:

Te, Dómine, celebrámus.

Quia omnes peccatóres pæniténtes in prǽmium vitæ vocásti:

Te, Dómine, celebrámus.

Quia sánguinem novi et ætérni testaménti, in remissiónem peccatórum effúsum, hódie obtúlimus:

Te, Dómine, celebrámus.

Quia hac die per grátiam tuam in fide perseverávimus:

Te, Dómine, celebrámus.

Quia tuæ morti multos fratres hódie sociásti:

Te, Dómine, celebrámus.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

ORATIO

Deus, qui sanctum Adalbértum epíscopum zelo animárum succénsum martýrio coronásti, eius interveniénte suffrágio concéde, ut nec pastóribus obœdiéntia gregis nec gregi desit cura pastórum. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat
et ad vitam perdúcat ætérnam.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky