Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Auróra lucis rútilat,
cælum resúltat láudibus,
mundus exsúltans iúbilat,
gemens inférnus úlulat,
Cum rex ille fortíssimus,
mortis confráctis víribus,
pede concúlcans tártara
solvit caténa míseros.
Ille, quem clausum lápide
miles custódit ácriter,
triúmphans pompa nóbili
victor surgit de fúnere.
Inférni iam gemítibus
solútis et dolóribus,
quia surréxit Dóminus
respléndens clamat ángelus.
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
Vel ad libitum in feriis post octavam Paschæ:
Chorus novæ Ierúsalem
hymni novam dulcédinem
promat, colens cum sóbriis
paschále festum gáudiis,
Quo Christus invíctus leo,
dracóne surgens óbruto,
dum voce viva pérsonat,
a morte functos éxcitat.
Quam devorárat ímprobus,
prædam refúndit tártarus;
captivitáte líbera
Iesum sequúntur ágmina.
Triúmphat ille spléndide
et dignus amplitúdine,
soli políque pátriam
unam facit rem públicam.
Ipsum canéndo súpplices
Regem precémur mílites,
ut in suo claríssimo
nos órdinet palátio.
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Sicut cervus ad fontes aquárum, desíderat ánima mea ad te, Deus, allelúia. †
Quemádmodum desíderat cervus
ad fontes aquárum, *
ita desíderat ánima mea ad te, Deus.
† Sitívit ánima mea ad Deum, Deum vivum; *
quando véniam et apparébo ante fáciem Dei?
Fuérunt mihi lácrimæ meæ panis die ac nocte, *
dum dícitur mihi cotídie: « Ubi est Deus tuus? ».
Hæc recordátus sum et effúdi in me
ánimam meam; †
quóniam transíbam in locum
tabernáculi admirábilis *
usque ad domum Dei,
in voce exsultatiónis et confessiónis, *
multitúdinis festa celebrántis.
Quare tristis es, ánima mea, *
et quare conturbáris in me?
Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi, *
salutáre vultus mei et Deus meus.
In meípso ánima mea contristáta est; †
proptérea memor ero tui *
de terra Iordánis et Hermónim,
de monte Misar.
Abýssus abýssum ínvocat
in voce cataractárum tuárum; *
omnes gúrgites tui et fluctus tui
super me transiérunt.
In die mandávit Dóminus misericórdiam suam, †
et nocte cánticum eius apud me est: *
orátio ad Deum vitæ meæ.
Dicam Deo: *
« Suscéptor meus es.
Quare oblítus es mei, †
et quare contristátus incédo, *
dum afflígit me inimícus? ».
Dum confringúntur ossa mea, †
exprobravérunt mihi, qui tríbulant me, *
dum dicunt mihi cotídie: « Ubi est Deus tuus? ».
Quare tristis es, ánima mea, *
et quare conturbáris in me?
Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi, *
salutáre vultus mei et Deus meus.
Ant. Sicut cervus ad fontes aquárum, desíderat ánima mea ad te, Deus, allelúia.
Ant. 2 Reple Sion, Dómine, verbis tuis, ut narréntur magnália tua, allelúia.
Sir 36, 1-7. 13-16
Miserére nostri, Deus ómnium, et réspice nos *
et osténde nobis lucem miseratiónum tuárum;
et immítte timórem tuum super gentes, *
quæ non exquisiérunt te,
ut cognóscant quia non est Deus nisi tu, *
et enárrent magnália tua.
Alleva manum tuam super gentes aliénas, *
ut vídeant poténtiam tuam.
Sicut enim in conspéctu eórum
sanctificátus es in nobis, *
sic in conspéctu nostro magnificáberis in eis,
ut cognóscant, sicut et nos cognóvimus, *
quóniam non est Deus præter te, Dómine.
Innova signa et ítera mirabília, *
glorífica manum et firma bráchium dextrum.
Cóngrega omnes tribus Iacob, *
et hereditábis eos sicut ab inítio.
Miserére plebi tuæ,
super quam invocátum est nomen tuum, *
et Israel, quem coæquásti primogénito tuo.
Miserére civitáti sanctificatiónis tuæ, *
Ierúsalem, loco requiéi tuæ.
Reple Sion maiestáte tua *
et glória tua templum tuum.
Ant. Reple Sion, Dómine, verbis tuis, ut narréntur magnália tua, allelúia.
Ant. 3 Cláritas Dei illúminat civitátem, et lucérna eius est Agnus, allelúia.
Cæli enárrant glóriam Dei, *
et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
Dies diéi erúctat verbum, *
et nox nocti índicat sciéntiam.
Non sunt loquélæ neque sermónes, *
quorum non intellegántur voces:
in omnem terram exívit sonus eórum *
et in fines orbis terræ verba eórum.
Soli pósuit tabernáculum in eis, †
et ipse tamquam sponsus procédens
de thálamo suo, *
exsultávit ut gigas ad curréndam viam.
A fínibus cælórum egréssio eius †
et occúrsus eius usque ad fines eórum, *
nec est, quod se abscóndat a calóre eius.
Ant. Cláritas Dei illúminat civitátem, et lucérna eius est Agnus, allelúia.
LECTIO BREVIS
Rom 10, 8b-10
Prope te est verbum, in ore tuo et in corde tuo; hoc est verbum fídei, quod prædicámus. Quia si confiteáris in ore tuo: « Dóminum Iesum! », et in corde tuo credíderis quod Deus illum excitávit ex mórtuis, salvus eris. Corde enim créditur ad iustítiam, ore autem conféssio fit in salútem.
RESPONSORIUM BREVE
Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúia, allelúia. Surréxit.
Qui pro nobis pepéndit in ligno. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Surréxit.
CANTICUM EVANGELICUM
Ad Benedictus, ant. Regenerávit nos Deus in spem vivam per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis, in hereditátem incorruptíbilem, allelúia.
Lc 1, 68-79
Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Ad Benedictus, ant. Regenerávit nos Deus in spem vivam per resurrectiónem Iesu Christi ex mórtuis, in hereditátem incorruptíbilem, allelúia.
PRECES
Deum Patrem, qui in morte et resurrectióne Fílii sui clarificátus est, fidénter precémur:
Illúmina, Dómine, mentes nostras.
Pater lúminum, Deus, qui lúmine Christi glorióse resurgéntis mundum clarificásti,
nostras hódie mentes fídei luce collústra.
Illúmina, Dómine, mentes nostras.
Tu, qui per Fílium tuum resurgéntem homínibus æternitátis áditum reserásti,
nobis hódie operántibus spem vitæ ætérnæ concéde.
Illúmina, Dómine, mentes nostras.
Tu, qui per Fílium tuum resuscitátum Spíritum Sanctum in mundum misísti,
corda nostra spiritális igne caritátis accénde.
Illúmina, Dómine, mentes nostras.
Tu, qui pro nobis liberándis Fílium tuum morti tradidísti,
fac ut ipse sit nobis hódie salus et redémptio.
Illúmina, Dómine, mentes nostras.
Pater noster.
ORATIO
Concéde, miséricors Deus, ut, quod paschálibus exséquimur institútis, fructíferum nobis omni témpore sentiámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky