Sexta
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Rector potens, verax Deus,
qui témperas rerum vices,
splendóre mane ínstruis
et ígnibus merídiem,
Exstíngue flammas lítium,
aufer calórem nóxium,
confer salútem córporum
verámque pacem córdium.
Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Unice,
cum Spíritu Paráclito
regnans per omne sǽculum. Amen.
Vel:
Dicámus laudes Dómino
fervénte prompti spíritu;
hora volúta séxies
nos ad orándum próvocat.
In hac enim fidélibus
veræ salútis glória,
beáti Agni hóstia,
crucis virtúte rédditur.
Cuius luce claríssima
tenébricat merídies;
sumámus toto péctore
tanti splendóris grátiam.
Deo Patri sit glória
eiúsque soli Fílio
cum Spíritu Paráclito,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Si dilígitis me, mandáta mea serváte, dicit Dóminus.
Vide humiliatiónem meam et éripe me, *
quia legem tuam non sum oblítus.
Iúdica causam meam et rédime me; *
propter elóquium tuum vivífica me.
Longe a peccatóribus salus, *
quia iustificatiónes tuas non exquisiérunt.
Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine; *
secúndum iudícia tua vivífica me.
Multi, qui persequúntur me et tríbulant me; *
a testimóniis tuis non declinávi.
Vidi prævaricántes, et tǽduit me, *
quia elóquia tua non custodiérunt.
Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine; *
secúndum misericórdiam tuam vivífica me.
Princípium verbórum tuórum véritas, *
in ætérnum ómnia iudícia iustítiæ tuæ.
Ant. Si dilígitis me, mandáta mea serváte, dicit Dóminus.
Ant. 2 Benedícat tibi Dóminus, et vídeas pacem ómnibus diébus vitæ tuæ.
Beátus omnis, qui timet Dóminum, *
qui ámbulat in viis eius.
Labóres mánuum tuárum manducábis, *
beátus es, et bene tibi erit.
Uxor tua sicut vitis fructífera *
in latéribus domus tuæ;
fílii tui sicut novéllæ olivárum *
in circúitu mensæ tuæ.
Ecce sic benedicétur homo, *
qui timet Dóminum.
Benedícat tibi Dóminus ex Sion, *
et vídeas bona Ierúsalem
ómnibus diébus vitæ tuæ;
et vídeas fílios filiórum tuórum. *
Pax super Israel!
Ant. Benedícat tibi Dóminus, et vídeas pacem ómnibus diébus vitæ tuæ.
Ant. 3 Deus expugnávit pro te inimícos tuos.
Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, *
dicat nunc Israel,
sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, *
étenim non potuérunt advérsum me.
Supra dorsum meum aravérunt aratóres, *
prolongavérunt sulcos suos.
Dóminus autem iustus *
concídit cervíces peccatórum.
Confundántur et convertántur retrórsum *
omnes, qui odérunt Sion.
Fiant sicut fenum tectórum *
quod, priúsquam evellátur, exáruit;
de quo non implévit manum suam, qui metit, *
et sinum suum, qui manípulos cólligit.
Et non dixérunt, qui præteríbant: †
« Benedíctio Dómini super vos, *
benedícimus vobis in nómine Dómini ».
Ant. Deus expugnávit pro te inimícos tuos.
LECTIO BREVIS
Act 5, 12a. 14
Per manus apostolórum fiébant signa et prodígia multa in plebe. Magis autem addebántur credéntes Dómino, multitúdines virórum ac mulíerum.
Custodiébant testimónia Dei.
Et præcépta eius.
ORATIO
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui Apostolórum tuórum primítias beáti Iacóbi sánguine dedicásti, da, quǽsumus, Ecclésiæ tuæ ipsíus confessióne firmári, et iúgiter patrocíniis confovéri. Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky