Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Ætérne rex altíssime,
redémptor et fidélium,
quo mors solúta déperit,
datur triúmphus grátiæ,
Scandis tribúnal déxteræ
Patris tibíque cǽlitus
fertur potéstas ómnium,
quæ non erat humánitus,
Ut trina rerum máchina
cæléstium, terréstrium
et inferórum cóndita,
flectat genu iam súbdita.
Tremunt vidéntes ángeli
versam vicem mortálium;
culpat caro, purgat caro,
regnat caro Verbum Dei.
Tu, Christe, nostrum gáudium,
manens perénne prǽmium,
mundi regis qui fábricam,
mundána vincens gáudia.
Hinc te precántes quǽsumus,
ignósce culpis ómnibus
et corda sursum súbleva
ad te supérna grátia,
Ut, cum rubénte cœ́peris
clarére nube iúdicis,
pœnas repéllas débitas,
reddas corónas pérditas.
Iesu, tibi sit glória,
qui scandis ad cæléstia
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Allelúia, Deus suscitávit Christum a mórtuis et dedit ei glóriam, allelúia.
Exaltábo te, Deus meus rex, †
et benedícam nómini tuo *
in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
Per síngulos dies benedícam tibi †
et laudábo nomen tuum *
in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
Magnus Dóminus et laudábilis nimis, *
et magnitúdinis eius non est investigátio.
Generátio generatióni laudábit ópera tua, *
et poténtiam tuam pronuntiábunt.
Magnificéntiam glóriæ maiestátis tuæ loquéntur *
et mirabília tua enarrábunt.
Et virtútem terribílium tuórum dicent *
et magnitúdinem tuam narrábunt.
Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt *
et iustítia tua exsultábunt.
Miserátor et miséricors Dóminus, *
longánimis et multæ misericórdiæ.
Suávis Dóminus univérsis, *
et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.
Ant. Allelúia, Deus suscitávit Christum a mórtuis et dedit ei glóriam, allelúia.
Ant. 2 Allelúia, nimis exaltátus es, Dómine, super omnes cælos, allelúia.
Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua; *
et sancti tui benedícant tibi.
Glóriam regni tui dicant *
et poténtiam tuam loquántur,
ut notas fáciant fíliis hóminum poténtias tuas *
et glóriam magnificéntiæ regni tui.
Regnum tuum regnum ómnium sæculórum, *
et dominátio tua in omnem
generatiónem et generatiónem.
Ant. Allelúia, nimis exaltátus es, Dómine, super omnes cælos, allelúia.
Ant. 3 Allelúia, data est mihi omnis potéstas in cælo et in terra, allelúia.
Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis *
et sanctus in ómnibus opéribus suis.
Allevat Dóminus omnes qui córruunt *
et érigit omnes depréssos.
Oculi ómnium in te sperant, *
et tu das illis escam in témpore opportúno.
Aperis tu manum tuam *
et imples omne ánimal in beneplácito.
Iustus Dóminus in ómnibus viis suis *
et sanctus in ómnibus opéribus suis.
Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum, *
ómnibus invocántibus eum in veritáte.
Voluntátem timéntium se fáciet †
et deprecatiónem eórum exáudiet *
et salvos fáciet eos.
Custódit Dóminus omnes diligéntes se *
et omnes peccatóres dispérdet.
Laudatiónem Dómini loquétur os meum, †
et benedícat omnis caro nómini sancto eius *
in sǽculum et in sǽculum sǽculi.
Ant. Allelúia, data est mihi omnis potéstas in cælo et in terra, allelúia.
Reflóruit caro mea, allelúia.
Et ex voluntáte mea confitébor illi, allelúia.
LECTIO PRIOR
De Epístola prima beáti Ioánnis apóstoli
3, 18-24
Mandatum fidei et caritatis
Filíoli, non diligámus verbo nec lingua sed in ópere et veritáte. In hoc cognoscémus quóniam ex veritáte sumus, et in conspéctu eius placábimus corda nostra, quóniam si reprehénderit nos cor, maior est Deus corde nostro et cognóscit ómnia. Caríssimi, si cor nostrum non reprehénderit nos, fidúciam habémus ad Deum et, quodcúmque petiérimus, accípimus ab eo, quóniam mandáta eius custodímus et ea, quæ sunt plácita coram eo, fácimus.
Et hoc est mandátum eius, ut credámus nómini Fílii eius Iesu Christi et diligámus altérutrum, sicut dedit mandátum nobis. Et qui servat mandáta eius, in ipso manet, et ipse in eo; et in hoc cognóscimus quóniam manet in nobis, ex Spíritu, quem nobis dedit.
RESPONSORIUM
1 Io 3, 24; Sir 1, 9a. 10ab
Qui servat mandáta Dei, in ipso manet, et ipse in eo; * Et in hoc cognóscimus quóniam manet in nobis: ex Spíritu quem dedit nobis, allelúia.
Deus creávit sapiéntiam in spíritu sancto, et effúdit illam super omnem carnem. * Et in hoc.
LECTIO ALTERA
Ex Homilíis sancti Gregórii Nysséni epíscopi in Cántica canticórum
(Hom. 15: PG 44, 1115-1118)
Gloriam, quam dedisti mihi, dedi eis
Si diléctio plane tandem metum eíciat, mutatúsque metus diléctio fiat; tum vero únitas esse reperiétur id, quod salútem conséquitur, ómnibus inter se unítis in conglutinatióne cum uno ac solo bono, per illam quæ in colúmba est perfectiónem.
Nam huiúsmodi quiddam ex verbis sequéntibus intellégimus, cum ait: Una est colúmba mea, perfécta mea. Unica est matri suæ, elécta illi quæ péperit eam.
Atque hoc in Evangélio per vocem Dómini nobis illústrius declarátur. Etenim ille, benedicéndo, vim omnem discípulis suis cónferens, cum ália bona verbis illis, quibus ad Patrem útitur, tríbuit dignis; tum étiam addit hoc, quod bonórum caput ac summa est, non ámplius eos, in diversitáte quadam electiónum, multiplíciter divísos fore in faciéndo de bono iudício, sed omnes unum futúros, uni illi ac soli bono agglutinátos; ita ut, per unitátem Sancti Spíritus (quemádmodum Apóstolus ait) pacis constrícti nexu, corpus unum fiant omnes et unus spíritus, per spem unam, in quam vocáti sint.
Enimvéro réctius fecérimus, si de verbo ad verbum ipsas Evangélii divínas sane voces apposuérimus. Ut omnes, inquit, sint unum, quemádmodum tu, mi Pater, in me es, et ego in te; ut et ipsi unum sint in nobis.
Huius autem unitátis nexus est glória. Spíritum autem Sanctum appellári glóriam, nemo prudentiórum negábit, si ipsa Dómini verba intuébitur, cum ait: Glóriam, quam dedísti mihi, dedi eis. Revéra enim eándem discípulis glóriam dedit, cum ad eos díceret: Accípite Spíritum Sanctum.
Atque hanc glóriam, quam tamen semper hábuit, prius étiam quam mundus hic exsísteret, accépit id témporis, cum natúram humánam indúeret; qua quidem per Spíritum Sanctum glorificáta, quidquid huic cognátum est glóriæ, Spíritus fit párticeps, facto ab Apóstolis inítio.
Hanc ob causam ait: Glóriam, quam dedísti mihi, dedi eis; ut sint unum, quemádmodum nos unum sumus; ego in eis et tu in me, ut sint consummáti in unum. Quámobrem is, qui de púero in virum perféctum augescéndo evásit, ad mensúram ætátis illíus pervénit, quam mente intellégimus; dénique capax glóriæ Spíritus Sancti per statum a vítiis ómnibus aliénum, perque puritátem; hic ígitur est perfécta illa colúmba, ad quam sponsus réspicit, cum ait: Una est colúmba mea, perfécta mea.
RESPONSORIUM
Cf. Io 15, 15; 14, 26; 15, 14
Iam non dicam vos servos, sed amícos meos; quia ómnia cognovístis, quæ operátus sum in médio vestri. * Accípite Spíritum Sanctum in vobis Paráclitum; ille est quem Pater mittet vobis, allelúia.
Vos amíci mei estis, si fecéritis quæ ego præcípio vobis. * Accípite.
CANTICA
Ant. Vado paráre vobis locum, et íterum véniam ad vos, et gaudébit cor vestrum, allelúia.
Is 63, 1-5
« Quis est iste, qui venit de Edom, *
tinctis véstibus de Bosra?
Iste formósus in stola sua, *
grádiens in multitúdine fortitúdinis suæ ».
« Sum ego, qui loquor iustítiam, *
potens ad salvándum ».
« Quare ergo rubrum est induméntum tuum, *
et vestiménta tua sicut calcántis in torculári? ».
« Tórcular calcávi solus, *
et de géntibus non erat vir mecum;
calcávi eos in furóre meo *
et conculcávi eos in ira mea.
Et aspérsus est sanguis eórum
super vestiménta mea, *
et ómnia induménta mea inquinávi.
Dies enim ultiónis in corde meo, *
annus redemptiónis meæ venit.
Circumspéxi, et non erat auxiliátor, *
mirátus sum, et non fuit qui adiuváret;
et salvávit mihi bráchium meum, *
et indignátio mea ipsa auxiliáta est mihi ».
Os 6, 1-6
Veníte, et revertámur ad Dóminum, †
quia ipse lacerávit et sanábit nos, *
percússit et curábit nos.
Vivificábit nos post duos dies, †
in die tértia suscitábit nos, *
et vivémus in conspéctu eius.
Sciámus sequamúrque, *
ut cognoscámus Dóminum.
Quasi dilúculum præparátus est egréssus eius, *
et véniet quasi imber nobis temporáneus,
quasi imber serótinus írrigans terram.
« Quid fáciam tibi, Ephraim?
Quid fáciam tibi, Iuda? †
Cáritas vestra quasi nubes matutína *
et quasi ros mane pertránsiens.
Propter hoc dolávi per prophétas, †
occídi eos in verbis oris mei, *
sed ius meum quasi lux egrediétur;
quia caritátem volo et non sacrifícium, *
et sciéntiam Dei plus quam holocáusta ».
Soph 3, 8-13
« Quaprópter exspécta me,
dicit Dóminus, †
in die qua surgam ut testis; *
quia iudícium meum, ut cóngregem gentes
et cólligam regna,
ut effúndam super eas indignatiónem meam, *
omnem iram furóris mei;
in igne enim zeli mei *
devórabitur omnis terra.
Quia tunc reddam pópulis
lábium purum, †
ut ínvocent omnes in nómine Dómini *
et sérviant ei úmero uno.
Ultra flúmina Æthiópiæ,
inde súpplices mei, *
fílii dispersórum meórum
déferent munus mihi.
In die illa non confundéris
super cunctis actiónibus tuis, *
quibus prævaricáta es in me;
quia tunc áuferam de médio tui *
magníloquos supérbos tuos,
et non adícies exaltári ámplius *
in monte sancto meo.
Et derelínquam in médio tui *
pópulum páuperem et egénum ».
Et sperábunt in nómine Dómini *
relíquiæ Israel.
Non fácient iniquitátem, *
nec loquéntur mendácium;
et non inveniétur in ore eórum *
lingua dolósa,
quóniam ipsi pascéntur et accubábunt, *
et non erit qui extérreat.
Ant. Vado paráre vobis locum, et íterum véniam ad vos, et gaudébit cor vestrum, allelúia.
EVANGELIUM
Léctio sancti Evangélii secúndum Ioánnem
20, 19-31
Post dies octo venit Iesus
Cum esset sero die illa prima sabbatórum, et fores essent clausæ, ubi erant discípuli propter metum Iudæórum, venit Iesus et stetit in médio et dicit eis: « Pax vobis! ». Et hoc cum dixísset, osténdit eis manus et latus. Gavísi sunt ergo discípuli, viso Dómino. Dixit ergo eis íterum: « Pax vobis! Sicut misit me Pater, et ego mitto vos ». Et cum hoc dixísset, insufflávit et dicit eis: « Accípite Spíritum Sanctum. Quórum remiséritis peccáta, remíssa sunt eis; quórum retinuéritis, reténta sunt ».
Thomas autem, unus ex Duódecim, qui dícitur Dídymus, non erat cum eis, quando venit Iesus. Dicébant ergo ei álii discípuli: « Vídimus Dóminum! ». Ille autem dixit eis: « Nisi vídero in mánibus eius signum clavórum et mittam dígitum meum in signum clavórum et mittam manum meam in latus eius, non credam ».
Et post dies octo íterum erant discípuli eius intus, et Thomas cum eis. Venit Iesus iánuis clausis et stetit in médio et dixit: « Pax vobis! ». Deínde dicit Thomæ: « Infer dígitum tuum huc et vide manus meas et affer manum tuam et mitte in latus meum, et noli esse incrédulus sed fidélis! ». Respóndit Thomas et dixit ei: « Dóminus meus et Deus meus! ». Dicit ei Iesus: « Quia vidísti me, credidísti. Beáti, qui non vidérunt et credidérunt! ».
Multa quidem et ália signa fecit Iesus in conspéctu discipulórum suórum, quæ non sunt scripta in libro hoc; hæc autem scripta sunt, ut credátis quia Iesus est Christus Fílius Dei, et ut credéntes vitam habeátis in nómine eius.
HYMNUS
Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, * Sanctus, * Sanctus *
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
in glória numerári.
Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
non confúndar in ætérnum.
ORATIO
Orémus.
Supplicatiónibus nostris, Dómine, adésto propítius, ut, sicut humáni géneris Salvatórem tecum in tua crédimus maiestáte, ita usque ad consummatiónem sǽculi manére nobíscum, sicut ipse promísit, sentiámus. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky