Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Hic est dies verus Dei,
sancto serénus lúmine,
quo díluit sanguis sacer
probrósa mundi crímina.
Fidem refúndit pérditis
cæcósque visu illúminat;
quem non gravi solvit metu
latrónis absolútio?
Opus stupent et ángeli,
pœnam vidéntes córporis
Christóque adhæréntem reum
vitam beátam cárpere.
Mystérium mirábile,
ut ábluat mundi luem,
peccáta tollat ómnium
carnis vítia mundans caro,
Quid hoc potest sublímius,
ut culpa quærat grátiam,
metúmque solvat cáritas
reddátque mors vitam novam?
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Ego sum qui sum, et consílium meum non est cum ímpiis; sed in lege Dómini volúntas mea est, allelúia.
Beátus vir, qui non ábiit in consílio impiórum †
et in via peccatórum non stetit *
et in convéntu derisórum non sedit,
sed in lege Dómini volúntas eius, *
et in lege eius meditátur die ac nocte.
Et erit tamquam lignum
plantátum secus decúrsus aquárum, *
quod fructum suum dabit in témpore suo;
et fólium eius non défluet, *
et ómnia, quæcúmque fáciet, prosperabúntur.
Non sic ímpii, non sic, *
sed tamquam pulvis, quem próicit ventus.
Ideo non consúrgent ímpii in iudício *
neque peccatóres in concílio iustórum.
Quóniam novit Dóminus viam iustórum, *
et iter impiórum períbit.
Ant. Ego sum qui sum, et consílium meum non est cum ímpiis; sed in lege Dómini volúntas mea est, allelúia.
Ant. 2 Postulávi Patrem meum; dedit mihi gentes in hereditátem, allelúia.
Quare fremuérunt gentes, *
et pópuli meditáti sunt inánia?
Astitérunt reges terræ, †
et príncipes convenérunt in unum *
advérsus Dóminum et advérsus christum eius:
« Dirumpámus víncula eórum *
et proiciámus a nobis iugum ipsórum! ».
Qui hábitat in cælis, irridébit eos, *
Dóminus subsannábit eos.
Tunc loquétur ad eos in ira sua *
et in furóre suo conturbábit eos:
« Ego autem constítui regem meum *
super Sion, montem sanctum meum! ».
Prædicábo decrétum eius. †
Dóminus dixit ad me: « Fílius meus es tu; *
ego hódie génui te.
Póstula a me,
et dabo tibi gentes hereditátem tuam *
et possessiónem tuam términos terræ.
Reges eos in virga férrea *
et tamquam vas fíguli confrínges eos ».
Et nunc, reges, intellégite, *
erudímini, qui iudicátis terram.
Servíte Dómino in timóre *
et exsultáte ei cum tremóre.
Apprehéndite disciplínam: †
ne quando irascátur, et pereátis de via, *
cum exárserit in brevi ira eius.
Beáti omnes, *
qui confídunt in eo.
Ant. Postulávi Patrem meum; dedit mihi gentes in hereditátem, allelúia.
Ant. 3 Ego dormívi et somnum cepi et exsurréxi, quóniam Dóminus suscépit me, allelúia.
Dómine, quid multiplicáti sunt, qui tríbulant me? *
Multi insúrgunt advérsum me,
multi dicunt ánimæ meæ: *
« Non est salus ipsi in Deo ».
Tu autem, Dómine, protéctor meus es, *
glória mea et exáltans caput meum.
Voce mea ad Dóminum clamávi *
et exaudívit me de monte sancto suo.
Ego obdormívi et soporátus sum, *
exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
Non timébo mília pópuli circumdántis me. *
Exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus;
quóniam tu percussísti in maxíllam
omnes adversántes mihi, *
dentes peccatórum contrivísti.
Dómini est salus, *
et super pópulum tuum benedíctio tua.
Ant. Ego dormívi et somnum cepi et exsurréxi, quóniam Dóminus suscépit me, allelúia.
Gavísi sunt discípuli, allelúia.
Viso Dómino, allelúia.
LECTIO PRIOR
De Epístola beáti Pauli apóstoli ad Colossénses
3, 1-17
Vita nova
Fratres: Si conresurrexístis Christo, quæ sursum sunt quǽrite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens; quæ sursum sunt sápite, non quæ supra terram. Mórtui enim estis, et vita vestra abscóndita est cum Christo in Deo! Cum Christus apparúerit, vita vestra, tunc et vos apparébitis cum ipso in glória.
Mortificáte ergo membra, quæ sunt super terram: fornicatiónem, immundítiam, libídinem, concupiscéntiam malam et avarítiam, quæ est simulacrórum sérvitus, propter quæ venit ira Dei super fílios incredulitátis; in quibus et vos ambulástis aliquándo, cum viverétis in illis. Nunc autem depónite et vos ómnia, iram, indignatiónem, malítiam, blasphémiam, turpem sermónem de ore vestro; nolíte mentíri ínvicem, qui exuístis vos véterem hóminem cum áctibus eius et induístis novum, eum, qui renovátur in agnitiónem secúndum imáginem eius, qui creávit eum, ubi non est Græcus et Iudǽus, circumcísio et præpútium, bárbarus, Scytha, servus, liber, sed ómnia et in ómnibus Christus.
Indúite vos ergo sicut elécti Dei, sancti et dilécti, víscera misericórdiæ, benignitátem, humilitátem, mansuetúdinem, patiéntiam, supportántes ínvicem et donántes vobis ipsis, si quis advérsus áliquem habet querélam; sicut et Dóminus donávit vobis, ita et vos. Super ómnia autem hæc caritátem, quod est vínculum perfectiónis. Et pax Christi dominétur in córdibus vestris, ad quam et vocáti estis in uno córpore. Et grati estóte.
Verbum Christi hábitet in vobis abundánter, in omni sapiéntia docéntes et commonéntes, vosmetípsos psalmis, hymnis, cánticis spiritálibus, in grátia cantántes in córdibus vestris Deo; et omne, quodcúmque fácitis in verbo aut in ópere, ómnia in nómine Dómini Iesu grátias agéntes Deo Patri per ipsum.
RESPONSORIUM
Col 3, 1. 2. 3
Si conresurrexístis Christo, quæ sursum sunt quǽrite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens: * Quæ sursum sunt sápite, non quæ super terram, allelúia.
Mórtui enim estis, et vita vestra abscóndita est cum Christo in Deo. * Quæ sursum.
LECTIO ALTERA
Ex Sermónibus sancti Augustíni epíscopi
(Sermo 8 in octava Paschæ 1, 4: PL 46. 838. 841)
Nova in Christo creatura
Sermo mihi est ad vos, modo nati infántes, párvuli in Christo, nova proles Ecclésiæ, grátia Patris, fecúnditas Matris, germen pium, exámen novéllum, flos nostri honóris et fructus labóris, gáudium et coróna mea, omnes qui statis in Dómino.
Apostólicis verbis vos álloquor: Indúite Dóminum Iesum Christum, et carnis providéntiam ne fecéritis in concupiscéntiis, ut et vita induátis, quem sacraménto induístis. Quotquot enim in Christo baptizáti estis, Christum induístis. Non est Iudǽus et Græcus, non est servus neque liber, non est másculus aut fémina: omnes enim vos unum estis in Christo Iesu.
Hoc habet ipsa vis sacraménti: sacraméntum enim est vitæ novæ, quæ in hoc témpore íncipit a remissióne præteritórum ómnium peccatórum, perficiétur autem in resurrectióne mortuórum. Consepúlti enim estis cum Christo per baptísmum in mortem, ut, quemádmodum surréxit Christus a mórtuis, sic et vos in novitáte vitæ ambulétis.
Ambulátis autem nunc per fidem, quámdiu in hoc mortáli córpore peregrinámini a Dómino: sed via vobis certa ipse, ad quem ténditis, factus est Christus Iesus secúndum hóminem, quod pro nobis fíeri dignátus est. Servávit enim multam dulcédinem timéntibus se, apertúrus et perfectúrus eam sperántibus in se, cum id quod nunc in spe accépimus, étiam in re accepérimus.
Hódie dies octávus est nativitátis vestræ; hódie complétur in vobis signáculum fídei, quod apud antíquos patres in circumcisióne carnis fiébat octávo die carnális nativitátis. Unde et ipse Dóminus mortalitáte carnis resurgéndo se exspólians, et non quidem áliud, sed tamen ultra non moritúrum corpus exsúscitans, domínicum diem in sua resurrectióne signávit, qui post diem passiónis eius tértius, in número autem diérum post sábbatum octávus est, idémque primus.
Unde et vos nondum re, sed certa iam spe, quia et huius rei sacraméntum habétis, et pignus Spíritus accepístis, si resurrexístis cum Christo, quæ sursum sunt sápite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens; quæ sursum sunt quǽrite, non quæ super terram. Mórtui enim estis, et vita vestra abscóndita est cum Christo in Deo. Cum Christus apparúerit, vita vestra, tunc et vos cum ipso apparébitis in glória.
RESPONSORIUM
Col 3, 3-4; Rom 6, 11
Mórtui estis, et vita vestra abscóndita est cum Christo in Deo. * Cum Christus apparúerit, vita vestra, tunc et vos apparébitis cum ipso in glória, allelúia.
Existimáte vos mórtuos quidem esse peccáto, vivéntes autem Deo, in Christo Iesu Dómino nostro. * Cum Christus.
CANTICA
Ant. Veníte, omnes, adorémus eum qui de morte resurréxit; ídeo venit per crucem gáudium in orbem terræ, allelúia.
Is 63, 1-5
« Quis est iste, qui venit de Edom, *
tinctis véstibus de Bosra?
Iste formósus in stola sua, *
grádiens in multitúdine fortitúdinis suæ ».
« Sum ego, qui loquor iustítiam, *
potens ad salvándum ».
« Quare ergo rubrum est induméntum tuum, *
et vestiménta tua sicut calcántis in torculári? ».
« Tórcular calcávi solus, *
et de géntibus non erat vir mecum;
calcávi eos in furóre meo *
et conculcávi eos in ira mea.
Et aspérsus est sanguis eórum
super vestiménta mea, *
et ómnia induménta mea inquinávi.
Dies enim ultiónis in corde meo, *
annus redemptiónis meæ venit.
Circumspéxi, et non erat auxiliátor, *
mirátus sum, et non fuit qui adiuváret;
et salvávit mihi bráchium meum, *
et indignátio mea ipsa auxiliáta est mihi ».
Os 6, 1-6
Veníte, et revertámur ad Dóminum, †
quia ipse lacerávit et sanábit nos, *
percússit et curábit nos.
Vivificábit nos post duos dies, †
in die tértia suscitábit nos, *
et vivémus in conspéctu eius.
Sciámus sequamúrque, *
ut cognoscámus Dóminum.
Quasi dilúculum præparátus est egréssus eius, *
et véniet quasi imber nobis temporáneus,
quasi imber serótinus írrigans terram.
« Quid fáciam tibi, Ephraim?
Quid fáciam tibi, Iuda? †
Cáritas vestra quasi nubes matutína *
et quasi ros mane pertránsiens.
Propter hoc dolávi per prophétas, †
occídi eos in verbis oris mei, *
sed ius meum quasi lux egrediétur;
quia caritátem volo et non sacrifícium, *
et sciéntiam Dei plus quam holocáusta ».
Soph 3, 8-13
« Quaprópter exspécta me,
dicit Dóminus, †
in die qua surgam ut testis; *
quia iudícium meum, ut cóngregem gentes
et cólligam regna,
ut effúndam super eas indignatiónem meam, *
omnem iram furóris mei;
in igne enim zeli mei *
devórabitur omnis terra.
Quia tunc reddam pópulis
lábium purum, †
ut ínvocent omnes in nómine Dómini *
et sérviant ei úmero uno.
Ultra flúmina Æthiópiæ,
inde súpplices mei, *
fílii dispersórum meórum
déferent munus mihi.
In die illa non confundéris
super cunctis actiónibus tuis, *
quibus prævaricáta es in me;
quia tunc áuferam de médio tui *
magníloquos supérbos tuos,
et non adícies exaltári ámplius *
in monte sancto meo.
Et derelínquam in médio tui *
pópulum páuperem et egénum ».
Et sperábunt in nómine Dómini *
relíquiæ Israel.
Non fácient iniquitátem, *
nec loquéntur mendácium;
et non inveniétur in ore eórum *
lingua dolósa,
quóniam ipsi pascéntur et accubábunt, *
et non erit qui extérreat.
Ant. Veníte, omnes, adorémus eum qui de morte resurréxit; ídeo venit per crucem gáudium in orbem terræ, allelúia.
EVANGELIUM
Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum
16, 1-20
Iesus Nazarenus crucifixus surrexit
Cum transísset sábbatum, María Magdaléne et María Iacóbi et Salóme emérunt arómata, ut veniéntes úngerent eum. Et valde mane, prima sabbatórum, véniunt ad monuméntum, orto iam sole. Et dicébant ad ínvicem: « Quis revólvet nobis lápidem ab óstio monuménti? ». Et respiciéntes vident revolútum lápidem; erat quippe magnus valde. Et introeúntes in monuméntum vidérunt iúvenem sedéntem in dextris, coopértum stola cándida, et obstupuérunt. Qui dixit illis: « Nolíte expavéscere! Iesum quǽritis Nazarénum crucifíxum. Surréxit, non est hic; ecce locus, ubi posuérunt eum. Sed ite, dícite discípulis eius et Petro: “Præcédit vos in Galiǽam. Ibi eum vidébitis, sicut dixit vobis” ». Et exeúntes fugérunt de monuménto; inváserat enim eas tremor et pavor, et némini quidquam dixérunt, timébant enim.
Surgens autem mane, prima sábbati, appáruit primo Maríæ Magdalénæ, de qua eiécerat septem dæmónia. Illa vadens nuntiávit his, qui cum eo fúerant, lugéntibus et fléntibus; et illi audiéntes quia víveret et visus esset ab ea, non credidérunt. Post hæc autem duóbus ex eis ambulántibus osténsus est in ália effígie eúntibus in villam; et illi eúntes nuntiavérunt céteris, nec illis credidérunt.
Novíssime recumbéntibus illis Undecim appáruit, et exprobrávit incredulitátem illórum et durítiam cordis, quia his, qui víderant eum resuscitátum, non credíderant. Et dixit eis: « Eúntes in mundum univérsum prædicáte evangélium omni creatúræ. Qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit; qui vero non credíderit, condemnábitur. Signa autem eos, qui credíderint, hæc sequéntur: in nómine meo dæmónia eícient, linguis loquéntur novis, serpéntes tollent, et, si mortíferum quid bíberint, non eos nocébit, super ægrótos manus impónent et bene habébunt ».
Et Dóminus quidem Iesus, postquam locútus est eis, assúmptus est in cælum et sedit a dextris Dei.
Illi autem profécti prædicavérunt ubíque, Dómino cooperánte et sermónem confirmánte, sequéntibus signis.
HYMNUS
Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, * Sanctus, * Sanctus *
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
in glória numerári.
Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
non confúndar in ætérnum.
ORATIO
Orémus.
Deus misericórdiæ sempitérnæ, qui in ipso paschális festi recúrsu fidem sacrátæ tibi plebis accéndis, auge grátiam quam dedísti, ut digna omnes intellegéntia comprehéndant quo lavácro ablúti, quo Spíritu regeneráti, quo sánguine sunt redémpti. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky