12. Martii 2024

Feria tertia, tempus Quadragesimæ, hebdomada 4
hebdomada 4 psalterii

Sexta

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat.

HYMNUS

Qua Christus hora sítiit

crucem vel in qua súbiit,

quos præstat in hac psállere

ditet siti iustítiæ.

Simul sit his esúries,

quam ipse de se sátiet,

crimen sit ut fastídium

virtúsque desidérium.

Charísma Sancti Spíritus

sic ínfluat psalléntibus,

ut carnis æstus frígeat

et mentis algor férveat.

Christum rogámus et Patrem,

Christi Patrísque Spíritum;

unum potens per ómnia,

fove precántes, Trínitas. Amen.

PSALMODIA

Ant. Vivo ego, dicit Dóminus; nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.

Psalmus 118 (119), 137-144
XVIII (Sade)

Iustus es, Dómine, *

et rectum iudícium tuum.

Mandásti in iustítia testimónia tua *

et in veritáte nimis.

Consúmpsit me zelus meus, *

quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.

Ignítum elóquium tuum veheménter, *

et servus tuus diléxit illud.

Adulescéntulus sum ego et contémptus; *

mandáta tua non sum oblítus.

Iustítia tua iustítia in ætérnum, *

et lex tua véritas.

Tribulátio et angústia invenérunt me; *

præcépta tua delectátio mea est.

Iustítia testimónia tua in ætérnum; *

intelléctum da mihi, et vivam.

Psalmus 87 (88)
Hominis graviter ægrotantis oratio
Hæc est hora vestra et potestas tenebrarum (Lc 22, 53).
I

Dómine, Deus salútis meæ, *

in die clamávi et nocte coram te.

Intret in conspéctu tuo orátio mea; *

inclína aurem tuam ad precem meam.

Quia repléta est malis ánima mea, *

et vita mea inférno appropinquávit.

Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum, *

factus sum sicut homo sine adiutório.

Inter mórtuos liber, *

sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris;

quorum non es memor ámplius, *

et ipsi de manu tua abscíssi sunt.

Posuísti me in lacu inferióri, *

in tenebrósis et in umbra mortis.

Super me gravátus est furor tuus, *

et omnes fluctus tuos induxísti super me.

II

Longe fecísti notos meos a me, *

posuísti me abominatiónem eis;

conclúsus sum et non egrédiar. *

Oculi mei languérunt præ afflictióne.

Clamávi ad te, Dómine, tota die, *

expándi ad te manus meas.

Numquid mórtuis fácies mirabília, *

aut surgent umbræ et confitebúntur tibi?

Numquid narrábit áliquis in sepúlcro
misericórdiam tuam *

et veritátem tuam in loco perditiónis?

Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua *

et iustítia tua in terra obliviónis?

Et ego ad te, Dómine, clamávi, *

et mane orátio mea prævéniet te.

Ut quid, Dómine, repéllis ánimam meam, *

abscóndis fáciem tuam a me?

Pauper sum ego et móriens a iuventúte mea; *

portávi pavóres tuos et conturbátus sum.

Super me transiérunt iræ tuæ, *

et terróres tui excidérunt me.

Circuiérunt me sicut aqua tota die, *

circumdedérunt me simul.

Elongásti a me amícum et próximum, *

et noti mei sunt ténebræ.

Ant. Vivo ego, dicit Dóminus; nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.

LECTIO BREVIS

Ier 3, 25b

Dómino Deo nostro peccávimus nos et patres nostri ab adulescéntia nostra usque ad hanc diem et non audívimus vocem Dómini Dei nostri.

Avérte fáciem tuam a peccátis meis.

Et omnes iniquitátes meas dele.

ORATIO

Orémus.

Exercitátio veneránda sanctæ devotiónis, Dómine, tuórum fidélium corda dispónat, ut et dignis méntibus suscípiant paschále mystérium, et salvatiónis tuæ núntient præcónium. Per Christum Dóminum nostrum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky