7. Maii 2024

Feria tertia, tempus paschale, hebdomada 6
hebdomada 2 psalterii

Vesperæ

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

HYMNUS

Ad cenam Agni próvidi,

stolis salútis cándidi,

post tránsitum maris Rubri

Christo canámus príncipi.

Cuius corpus sanctíssimum

in ara crucis tórridum,

sed et cruórem róseum

gustándo, Deo vívimus.

Protécti paschæ véspero

a devastánte ángelo,

de Pharaónis áspero

sumus erépti império.

Iam pascha nostrum Christus est,

agnus occísus ínnocens;

sinceritátis ázyma

qui carnem suam óbtulit.

O vera, digna hóstia,

per quam frangúntur tártara,

captíva plebs redímitur,

reddúntur vitæ prǽmia!

Consúrgit Christus túmulo,

victor redit de bárathro,

tyránnum trudens vínculo

et paradísum réserans.

Esto perénne méntibus

paschále, Iesu, gáudium

et nos renátos grátiæ

tuis triúmphis ággrega.

Iesu, tibi sit glória,

qui morte victa prǽnites,

cum Patre et almo Spíritu,

in sempitérna sǽcula. Amen.

Vel ad libitum in feriis post octavam Paschæ:

O rex ætérne, Dómine,

semper cum Patre Fílius,

iuxta tuam imáginem

Adam plasmásti hóminem.

Quem diábolus decéperat

hostis humáni géneris,

eius et formam córporis

sumpsísti tu de Vírgine,

Ut nos Deo coniúngeres

per carnis contubérnium,

datúrus in baptísmate,

Redémptor, indulgéntiam.

Tu crucem propter hóminem

suscípere dignátus es;

dedísti tuum sánguinem

nostræ salútis prétium.

Tu surrexísti, glóriam

a Patre sumens débitam;

per te et nos resúrgere

devóta mente crédimus.

Esto perénne méntibus

paschále, Iesu, gáudium,

et nos renátos grátiæ

tuis triúmphis ággrega.

Iesu, tibi sit glória,

qui morte victa prǽnites,

cum Patre et almo Spíritu,

in sempitérna sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Quæ sursum sunt quǽrite, non quæ super terram, allelúia.

Psalmus 48 (49)
Vanitas divitiarum
Dives difficile intrabit in regnum cælorum (Mt 19, 23).
I

Audíte hæc, omnes gentes, *

áuribus percípite, omnes, qui habitátis orbem:

quique húmiles et viri nóbiles, *

simul in unum dives et pauper!

Os meum loquétur sapiéntiam *

et meditátio cordis mei prudéntiam.

Inclinábo in parábolam aurem meam, *

apériam in psaltério ænígma meum.

Cur timébo in diébus malis, *

cum iníquitas supplantántium circúmdabit me?

Qui confídunt in virtúte sua *

et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.

Etenim seípsum non rédimet homo; *

non dabit Deo propitiatiónem suam.

Nímium est prétium redemptiónis ánimæ eius: †

ad últimum defíciet, *

ut vivat usque in finem, nec vídeat intéritum.

Et vidébit sapiéntes moriéntes; †

simul insípiens et stultus períbunt *

et relínquent aliénis divítias suas.

Sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum; †

tabernácula eórum in progéniem et progéniem, *

etsi vocavérunt nomínibus suis terras suas.

Et homo, cum sit in honóre, non permanébit; †

comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *

et símilis factus est illis.

Ant. Quæ sursum sunt quǽrite, non quæ super terram, allelúia.

Ant. 2 Redémit Dóminus ánimam meam de manu ínferi, allelúia.

II

Hæc via illórum, quorum fidúcia in semetípsis, *

et finis eórum, qui cómplacent in ore suo.

Sicut oves in inférno pósiti sunt, *

mors depáscet eos;

descéndent præcípites ad sepúlcrum, †

et figúra eórum erit in consumptiónem: *

inférnus habitáculum eórum.

Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam, *

de manu ínferi vere suscípiet me.

Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo *

et cum multiplicáta fúerit glória domus eius,

quóniam, cum interíerit, non sumet ómnia, *

neque descéndet cum eo glória eius.

Cum ánimæ suæ in vita ipsíus benedíxerit: *

« Laudábunt te quod benefecísti tibi »,

tamen introíbit ad progéniem patrum suórum, *

qui in ætérnum non vidébunt lumen.

Homo, cum in honóre esset, non intelléxit; †

comparátus est iuméntis, quæ péreunt, *

et símilis factus est illis.

Ant. Redémit Dóminus ánimam meam de manu ínferi, allelúia.

Ant. 3 Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia et glória atque victória, allelúia.

Canticum
Hymnus redemptorum

Ap 4, 11; 5, 9. 10. 12

Dignus es, Dómine et Deus noster, *

accípere glóriam et honórem et virtútem,

quia tu creásti ómnia, *

et propter voluntátem tuam
erant et creáta sunt.

Dignus es, Dómine, accípere librum *

et aperíre signácula eius,

quóniam occísus es †

et redemísti Deo in sánguine tuo *

ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne

et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, *

et regnábunt super terram.

Dignus est Agnus, qui occísus est, †

accípere virtútem et divítias et sapiéntiam *

et fortitúdinem et honórem
et glóriam et benedictiónem.

Ant. Tua est, Dómine, magnificéntia et poténtia et glória atque victória, allelúia.

LECTIO BREVIS

1 Petr 2, 4-5

Ad Dóminum accedéntes, lápidem vivum, ab homínibus quidem reprobátum, coram Deo autem eléctum, pretiósum, et ipsi tamquam lápides vivi ædificámini domus spiritális in sacerdótium sanctum offérre spiritáles hóstias acceptábiles Deo per Iesum Christum.

RESPONSORIUM BREVE

Gavísi sunt discípuli, * Allelúia, allelúia. Gavísi.

Viso Dómino. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Gavísi.

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Magnificat, ant. Ego veritátem dico vobis: Expedit vobis ut ego vadam; si enim non abíero, Paráclitus non véniet, allelúia.

Exsultatio animæ in Domino

Lc 1, 46-55

Magníficat *

ánima mea Dóminum,

et exsultávit spíritus meus *

in Deo salvatóre meo,

quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *

Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,

quia fecit mihi magna, qui potens est, *

et sanctum nomen eius,

et misericórdia eius in progénies et progénies *

timéntibus eum.

Fecit poténtiam in bráchio suo, *

dispérsit supérbos mente cordis sui;

depósuit poténtes de sede *

et exaltávit húmiles;

esuriéntes implévit bonis *

et dívites dimísit inánes.

Suscépit Israel púerum suum, *

recordátus misericórdiæ,

sicut locútus est ad patres nostros, *

Abraham et sémini eius in sǽcula.

Ad Magnificat, ant. Ego veritátem dico vobis: Expedit vobis ut ego vadam; si enim non abíero, Paráclitus non véniet, allelúia.

PRECES

Christum, qui resurrectióne sua spem pópuli sui confirmávit, instánter invocémus:

Christe, semper vivens, exáudi nos.

Dómine Iesu, de cuius látere apérto fluxérunt sanguis et aqua,

Ecclésiam fac tibi sponsam immaculátam.

Christe, semper vivens, exáudi nos.

Pastor summe, qui post resurrectiónem tuam Petro tui amórem profiténti oves pascéndas tradidísti,

papæ nostro N. caritátem et zelum semper adáuge.

Christe, semper vivens, exáudi nos.

Qui dedísti discípulis, in mari piscántibus, multitúdinem píscium inveníre,

operários mitte, qui eórum munus apostólicum contínuent.

Christe, semper vivens, exáudi nos.

Tu, qui discípulis in lítore maris panem et piscem præparásti,

ne síveris culpa nostra fratres fame períre.

Christe, semper vivens, exáudi nos.

Iesu, novíssime Adam et spíritus vivíficans, ad imáginem tuam defúnctos confórma,

ut gáudium tuum hábeant plenum in semetípsis.

Christe, semper vivens, exáudi nos.

Pater noster.

ORATIO

Semper exsúltet pópulus tuus, Deus, renováta ánimæ iuventúte, ut, qui nunc lætátur in adoptiónis se glóriam restitútum, resurrectiónis diem spe certæ gratulatiónis exspéctet. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky