27. Februarii 2024

S. Gregorii Narecensis, abbatis et Ecclesiæ doctoris
pro commemoratione

Natus anno circiter 950 in historica Armeniæ regione Andzevatsik, in familia litterarum cultrice adolevit. Iuvenis monasterium Narecense, quod Anania, matris eius consobrinus, abbas regebat, ingressus est. In inclita schola monasterii versatus est ac ibi totam vitam suam, amore erga Virginem Mariam inflammatam, uti presbyter et abbas exegit, sanctitatis et mysticæ experientiæ fastigium attingens atque suam doctrinam variis in theologicis mysticisque operibus demonstrans. Anno 1003 præclarum Librum Lamentationum exaravit et post circiter annos duos quievit.
Communia doctorum Ecclesiæ (delectum est in memoriis partes aliquas de feria sumere secundum Institutionem generalem de Liturgia horarum).

Laudes matutinæ

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat.

Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

Iam, Christe, sol iustítiæ,

mentis dehíscant ténebræ,

virtútum ut lux rédeat,

terris diem cum réparas.

Dans tempus acceptábile

et pǽnitens cor tríbue,

convértat ut benígnitas

quos longa suffert píetas;

Quiddámque pæniténtiæ

da ferre, quo fit démptio,

maióre tuo múnere,

culpárum quamvis grándium.

Dies venit, dies tua,

per quam reflórent ómnia;

lætémur in hac ut tuæ

per hanc redúcti grátiæ.

Te rerum univérsitas,

clemens, adóret, Trínitas,

et nos novi per véniam

novum canámus cánticum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Emítte lucem tuam et veritátem tuam, Dómine.

Psalmus 42 (43)
Desiderium templi
Ego lux in mundum veni (Io 12, 46).

Iúdica me, Deus, †

et discérne causam meam de gente non sancta; *

ab hómine iníquo et dolóso érue me.

Quia tu es Deus refúgii mei; †

quare me reppulísti, *

et quare tristis incédo, dum afflígit me inimícus?

Emítte lucem tuam et veritátem tuam; *

ipsæ me dedúcant et addúcant
in montem sanctum tuum et in tabernácula tua.

Et introíbo ad altáre Dei, †

ad Deum lætítiæ exsultatiónis meæ. *

Confitébor tibi in cíthara, Deus, Deus meus.

Quare tristis es, ánima mea, *

et quare conturbáris in me?

Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi, *

salutáre vultus mei et Deus meus.

Ant. Emítte lucem tuam et veritátem tuam, Dómine.

Ant. 2 Cunctis diébus vitæ nostræ, salvos nos fac, Dómine.

Canticum
Moribundi angores, sanati lætitia

Is 38, 10-14. 17-20

Ego sum vivens et fui mortuus … et habeo claves mortis (Ap 1, 18).

Ego dixi: In dimídio diérum meórum †

vadam ad portas ínferi; *

quæsívi resíduum annórum meórum.

Dixi: Non vidébo Dóminum Deum
in terra vivéntium, †

non aspíciam hóminem ultra *

inter habitatóres orbis.

Habitáculum meum ablátum est
et abdúctum longe a me *

quasi tabernáculum pastórum;

convólvit sicut textor vitam meam; *

de stámine succídit me.

De mane usque ad vésperam *

confecísti me.

Prostrátus sum usque ad mane, *

quasi leo sic cónterit ómnia ossa mea;

de mane usque ad vésperam *

confecísti me.

Sicut pullus hirúndinis, sic mussitábo, *

meditábor ut colúmba;

attenuáti sunt óculi mei *

suspiciéntes in excélsum.

Tu autem eruísti ánimam meam *

a fóvea consumptiónis,

proiecísti enim post tergum tuum *

ómnia peccáta mea.

Quia non inférnus confitébitur tibi, *

neque mors laudábit te;

non exspectábunt, qui descéndunt in lacum, *

veritátem tuam.

Vivens, vivens ipse confitébitur tibi,
sicut et ego hódie; *

pater fíliis notam fáciet veritátem tuam.

Dómine, salvum me fac, †

et ad sonum cítharæ cantábimus
cunctis diébus vitæ nostræ *

in domo Dómini.

Ant. Cunctis diébus vitæ nostræ, salvos nos fac, Dómine.

Ant. 3 Te decet hymnus, Deus, in Sion. 

Psalmus 64 (65)
Sollemnis gratiarum actio
In Sion intellege cælicam civitatem (Origenes).

Te decet hymnus, Deus, in Sion; *

 et tibi reddétur votum in Ierúsalem.

Qui audis oratiónem, *

ad te omnis caro véniet propter iniquitátem.

Etsi prævaluérunt super nos impietátes nostræ, *

tu propitiáberis eis.

Beátus, quem elegísti et assumpsísti; *

inhabitábit in átriis tuis.

Replébimur bonis domus tuæ, *

sanctitáte templi tui.

Mirabíliter in æquitáte
exáudies nos, Deus salútis nostræ, *

spes ómnium fínium terræ et maris longínqui.

Firmans montes in virtúte tua, *

accínctus poténtia.

Compéscens sónitum maris,
sónitum flúctuum eius *

et tumúltum populórum.

Et timébunt, qui hábitant términos terræ,
a signis tuis; *

éxitus oriéntis et occidéntis delectábis.

Visitásti terram et inebriásti eam; *

multiplicásti locupletáre eam.

Flumen Dei replétum est aquis; †

parásti fruménta illórum, *

quóniam ita parásti eam.

Sulcos eius írrigans,
glebas eius complánans; *

ímbribus emóllis eam, benedícis gérmini eius.

Coronásti annum benignitáte tua, *

et vestígia tua stillábunt pinguédinem.

Stillábunt páscua desérti, *

et exsultatióne colles accingéntur.

Indúta sunt óvibus prata, †

et valles abundábunt fruménto; *

clamábunt, étenim hymnum dicent.

Ant. Te decet hymnus, Deus, in Sion.

LECTIO BREVIS

Ioel 2, 12-13

Convertímini ad me in toto corde vestro, in ieiúnio et in fletu et in planctu; et scíndite corda vestra et non vestiménta vestra, et convertímini ad Dóminum Deum vestrum, quia benígnus et miséricors est, pátiens et multæ misericórdiæ, et placábilis super malítia.

RESPONSORIUM BREVE

Ipse liberábit me * De láqueo venántium. Ipse.

Et a verbo malígno. * De láqueo venántium. Glória Patri. Ipse.

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Benedictus, ant. Unus est magíster vester, qui in cælis est, Christus Dóminus.

De Messia eiusque præcursore

Lc 1, 68-79

Benedíctus Dóminus Deus Israel, *

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

et eréxit cornu salútis nobis *

in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, *

qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

salútem ex inimícis nostris *

et de manu ómnium, qui odérunt nos;

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *

et memorári testaménti sui sancti,

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *

datúrum se nobis,

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *

serviámus illi

in sanctitáte et iustítia coram ipso *

ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *

in remissiónem peccatórum eórum,

per víscera misericórdiæ Dei nostri, *

in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Ad Benedictus, ant. Unus est magíster vester, qui in cælis est, Christus Dóminus.

PRECES

Grátias Deo Patri, qui Unigénitum suum, Verbum carnem factum, nobis dedit, ut sit noster cibus et vita. Eum deprecémur:

Verbum Christi hábitet abundánter in nobis.

Frequentióre verbi tui auditióne nos dúcere tempus hoc quadragesimále concéde,

ut Christum, Pascha nostrum, in magna sollemnitáte religiósius honorémus.

Verbum Christi hábitet abundánter in nobis.

Spíritus Sanctus tuus nos dóceat,

ut ad verum et bonum sequéndum dúbios et errántes hortémur.

Verbum Christi hábitet abundánter in nobis.

Præsta nobis, ut Christi tui áltius percipiámus mystérium,

et vita nostra id clárius exprimámus.

Verbum Christi hábitet abundánter in nobis.

Purífica et rénova Ecclésiam tuam his diébus salútis,

ut magis ac magis testimónium tibi éadem reddat.

Verbum Christi hábitet abundánter in nobis.

Pater noster.

ORATIO

Custódi, Dómine, quǽsumus, Ecclésiam tuam propitiatióne perpétua, et quia sine te lábitur humána mortálitas, tuis semper auxíliis et abstrahátur a nóxiis, et ad salutária dirigátur.

Ant. Qui docti fúerint, fulgébunt quasi splendor firmaménti, et qui ad iustítiam erúdiunt multos, quasi stella: in perpétuas æternitátes.


Omnípotens sempitéme Deus, qui sanctum Gregórium, magístrum et decus Arméni pópuli, mýstica doctrína imbúere dignátus es, concéde nobis, ipso docénte, artem tecum loquéndi apprehéndere vitámque nostram Ecclésiæ sacraméntis constánter fulcíre. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky