29. Septembris 2024

Dominica XXVI per annum
hebdomada 2 psalterii

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane:

Médiæ noctis tempus est;

prophética vox ádmonet

dicámus laudes ut Deo

Patri semper ac Fílio,

Sancto quoque Spirítui:

perfécta enim Trínitas

uniúsque substántiæ

laudánda nobis semper est.

Terrórem tempus hoc habet,

quo, cum vastátor ángelus

Ægýpto mortem íntulit,

delévit primogénita.

Hæc iustis hora salus est,

quos tunc ibídem ángelus

ausus puníre non erat,

signum formídans sánguinis.

Ægýptus flebat fórtiter

tantórum diro fúnere;

solus gaudébat Israel

agni protéctus sánguine.

Nos verus Israel sumus:

lætámur in te, Dómine,

hostem spernéntes et malum,

Christi defénsi sánguine.

Dignos nos fac, rex óptime,

futúri regni glória,

ut mereámur láudibus

ætérnis te concínere. Amen.

II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore:

Salve dies, diérum glória,

dies felix Christi victória,

dies digna iugi lætítia,

dies prima.

Lux divína cæcis irrádiat,

in qua Christus inférnum spóliat,

mortem vincit et reconcíliat

summis ima.

Sempitérni regis senténtia

sub peccáto conclúsit ómnia;

ut infírmis supérna grátia

subveníret,

Dei virtus et sapiéntia

temperávit iram cleméntia,

cum iam mundus in præcipítia

totus iret.

Resurréxit liber ab ínferis

restaurátor humáni géneris,

ovem suam repórtans úmeris

ad supérna.

Angelórum pax fit et hóminum,

plenitúdo succréscit órdinum,

triumphántem laus decet Dóminum,

laus ætérna.

Harmoníæ cæléstis pátriæ

vox concórdet matris Ecclésiæ,

« Allelúia » frequéntet hódie

plebs fidélis.

Triumpháto mortis império,

triumpháli fruámur gáudio;

in terra pax, et iubilátio

sit in cælis. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Dómine Deus meus, confessiónem et decórem induísti, amíctus lúmine sicut vestiménto, allelúia.

Psalmus 103 (104)
Hymnus ad Dominum creatorem
Si quis in Christo nova creatura; vetera transierunt, ecce, facta sunt nova (2 Cor 5, 17).
I

Bénedic, ánima mea, Dómino. *

Dómine Deus meus, magnificátus es veheménter!

Maiestátem et decórem induísti, *

amíctus lúmine sicut vestiménto.

Exténdens cælum sicut velum, *

qui éxstruis in aquis cenácula tua.

Qui ponis nubem ascénsum tuum, *

qui ámbulas super pennas ventórum.

Qui facis ángelos tuos spíritus *

et minístros tuos ignem uréntem.

Qui fundásti terram super stabilitátem suam, *

non inclinábitur in sǽculum sǽculi.

Abýssus sicut vestiméntum opéruit eam, *

super montes stabant aquæ.

Ab increpatióne tua fúgiunt, *

a voce tonítrui tui formídant.

Ascéndunt in montes et descéndunt in valles, *

in locum, quem statuísti eis.

Términum posuísti, quem non transgrediéntur, *

neque converténtur operíre terram.

Qui emíttis fontes in torréntes; *

inter médium móntium pertransíbunt,

potábunt omnes béstias agri, *

exstínguent ónagri sitim suam.

Super ea vólucres cæli habitábunt, *

de médio ramórum dabunt voces.

Ant. Dómine Deus meus, confessiónem et decórem induísti, amíctus lúmine sicut vestiménto, allelúia.

Ant. 2 Edúxit Dóminus panem de terra, et vinum lætíficans cor hóminis, allelúia.

II

Rigas montes de cenáculis tuis, *

de fructu óperum tuórum sátias terram.

Prodúcis fenum iuméntis *

et herbam servitúti hóminum,

edúcens panem de terra *

et vinum, quod lætíficat cor hóminis;

exhílarans fáciem in óleo, *

panis autem cor hóminis confírmat.

Saturabúntur ligna Dómini *

et cedri Líbani, quas plantávit.

Illic pásseres nidificábunt, *

eródii domus in vértice eárum.

Montes excélsi cervis, *

petræ refúgium hyrácibus.

Fecit lunam ad témpora signánda, *

sol cognóvit occásum suum.

Posuísti ténebras, et facta est nox: *

in ipsa reptábunt omnes béstiæ silvæ,

cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant *

et quærant a Deo escam sibi.

Oritur sol, et congregántur, *

et in cubílibus suis recúmbunt.

Exit homo ad opus suum *

et ad operatiónem suam usque ad vésperum.

Ant. Edúxit Dóminus panem de terra, et vinum lætíficans cor hóminis, allelúia.

Ant. 3 Vidit Deus cuncta quæ fécerat, et erant valde bona, allelúia.

III

Quam multiplicáta sunt ópera tua, Dómine! †

Omnia in sapiéntia fecísti, *

impléta est terra creatúra tua.

Hoc mare magnum et spatiósum et latum: †

illic reptília, quorum non est númerus, *

animália pusílla cum magnis;

illic naves pertransíbunt, *

Levíathan, quem formásti ad ludéndum cum eo.

Omnia a te exspéctant, *

ut des illis escam in témpore suo.

Dante te illis, cólligent, *

aperiénte te manum tuam, implebúntur bonis.

Averténte autem te fáciem, turbabúntur; †

áuferes spíritum eórum, et defícient *

et in púlverem suum reverténtur.

Emíttes spíritum tuum, et creabúntur, *

et renovábis fáciem terræ.

Sit glória Dómini in sǽculum; *

lætétur Dóminus in opéribus suis.

Qui réspicit terram et facit eam trémere, *

qui tangit montes, et fúmigant.

Cantábo Dómino in vita mea, *

psallam Deo meo quámdiu sum.

Iucúndum sit ei elóquium meum, *

ego vere delectábor in Dómino.

Defíciant peccatóres a terra †

et iníqui, ita ut non sint. *

Bénedic, ánima mea, Dómino.

Ant. Vidit Deus cuncta quæ fécerat, et erant valde bona, allelúia.

Vestri beáti óculi quia vident.

Et aures vestræ quia áudiunt.

LECTIO PRIOR

Incipit Epístola beáti Pauli apóstoli ad Philippénses

1, 1-11

Salutatio. Gratiarum actio

Paulus et Timótheus servi Christi Iesu ómnibus sanctis in Christo Iesu, qui sunt Philíppis, cum epíscopis et diáconis: grátia vobis et pax a Deo Patre nostro et Dómino Iesu Christo. Grátias ago Deo meo in omni memória vestri semper in omni oratióne mea pro ómnibus vobis cum gáudio deprecatiónem fáciens super communióne vestra in evangélio a prima die usque nunc, confídens hoc ipsum, quia, qui cœpit in vobis opus bonum, perfíciet usque in diem Christi Iesu; sicut est mihi iustum hoc sentíre pro ómnibus vobis, eo quod hábeam in corde vos et in vínculis meis et in defensióne et confirmatióne evangélii sócios grátiæ meæ omnes vos esse. Testis enim mihi Deus, quómodo cúpiam omnes vos in viscéribus Christi Iesu. Et hoc oro, ut cáritas vestra magis ac magis abúndet in sciéntia et omni sensu, ut probétis potióra, ut sitis sincéri et sine offénsa in diem Christi, repléti fructu iustítiæ, qui est per Iesum Christum, in glóriam et laudem Dei.

RESPONSORIUM

Phil 1, 9. 10a. cf. 6

Cáritas vestra magis ac magis abúndet in sciéntia et omni sensu, * Ut probétis potióra, ut sitis sincéri et sine offénsa.

Confído quia qui cœpit in vobis opus bonum, perfíciet usque in diem Christi Iesu. * Ut probétis.

LECTIO ALTERA

Incipit Epístola sancti Polycárpi epíscopi et mártyris ad Philippénses

(Inscriptio; nn. 1, 1 — 2, 3: Funk 1, 267-269)

Gratia estis salvati

Polycárpus et qui cum eo presbýteri Ecclésiæ Dei, quæ peregrinátur Philíppis: misericórdia vobis et pax a Deo omnipoténte et Iesu Christo salvatóre nostro multiplicétur.

Magnópere congavísus sum vobis in Dómino nostro Iesu Christo, quod veræ caritátis imágines suscepístis et quod, prout décuit vos, comitáti estis eos, qui implicáti sunt vínculis, quæ sanctis convéniunt, quæque diadémata sunt eórum, qui vere sunt a Deo et Dómino nostro elécti; et quod firma fídei vestræ radix, ab antíquis tempóribus annuntiáta, usque adhuc pérmanet ac fructum affert in Dómino nostro Iesu Christo, qui pro peccátis nostris usque ad mortem deveníre sustínuit, quem resuscitávit Deus, solútis dolóribus inférni; in quem non vidéntes créditis lætítiæ inenarrábili et glorificáta, in quam multi desíderant introíre, sciéntes, quod grátia estis salváti, non ex opéribus, sed voluntáte Dei per Iesum Christum.

Propter quod succíncti lumbos vestros, servíte Deo in timóre et veritáte, relinquéntes ináne vanilóquium et vulgi errórem, credéntes in eum, qui Dóminum nostrum Iesum Christum a mórtuis suscitávit eíque glóriam dedit ac sedem ad dextram suam; cui subiécta sunt ómnia cæléstia et terréstria, cui omnis spíritus servit, qui venit iudex vivórum et mortuórum, cuius sánguinem Deus requíret ab iis, qui non credunt in illum.

Is vero, qui ipsum suscitávit e mórtuis, et nos suscitábit, si fecérimus voluntátem eius et in ipsíus mandátis ambulavérimus ac dilexérimus ea, quæ ipse diléxit, abstinéntes ab omni iniustítia, fraudatióne, avarítia, obtrectatióne, falso testimónio; non reddéntes malum pro malo nec maledíctum pro maledicto nec pugnum pro pugno nec exsecratiónem pro exsecratióne; mémores autem eórum, quæ dixit Dóminus dicens: Nolíte iudicáre, ne iudicémini; dimíttite, et dimittétur vobis; miserémini, ut misericórdiam consequámini; qua mensúra mensi fuéritis, remetiétur vobis; et: Beáti páuperes et qui persecutiónem patiúntur, quóniam ipsórum est regnum Dei.

RESPONSORIUM

2 Tim 1, 9; Ps 113B (115), 1

Deus nos salvos fecit et vocávit vocatióne sancta, non secúndum ópera nostra, sed secúndum propósitum suum et grátiam, * Quæ data est nobis in Christo Iesu ante témpora sæculária.

Non nobis, Dómine, non nobis, sed nómini tuo da glóriam, super misericórdia tua et veritáte tua. * Quæ data.

CANTICA

Ant. Dómine, te exspectávimus; esto brácchium nostrum in mane et salus nostra in témpore tribulatiónis.

Canticum I
Oratio fiduciæ in miseria

Is 33, 2-10

In Christo sunt omnes thesauri sapientiæ et scientiæ absconditi (Col 2, 3).

Dómine, miserére nostri, *

te enim exspectávimus;

esto bráchium nostrum in mane *

et salus nostra in témpore tribulatiónis.

A voce fragóris fugérunt pópuli, *

ab exaltatióne tua dispérsæ sunt gentes.

Et congregabúntur spólia, sicut collígitur bruchus; *

sicut discúrrunt locústæ, ad ea discúrritur.

Sublímis est Dóminus, quóniam hábitat in excélso; *

implet Sion iudício et iustítia.

Et erit fírmitas in tempóribus tuis; †

divítiæ salútis sapiéntia et sciéntia: *

timor Dómini ipse est thesáurus eius.

Ecce præcónes clamábunt foris, *

ángeli pacis amáre flebunt.

Dissipátæ sunt viæ, *

cessávit tránsiens per sémitam;

írritum fecit pactum, *

reiécit testes,
non reputávit hómines.

Luget et elanguéscit terra, *

confúsus est Líbanus et obsórduit,

et factus est Saron sicut desértum, *

et exaruérunt Basan et Carmélus.

« Nunc consúrgam, dicit Dóminus, *

nunc exaltábor, nunc sublevábor ».

Canticum II
Deus iudicabit in iustitia

Is 33, 13-16

Vobis est repromissio et filiis vestris et omnibus, qui longe sunt (Act 2, 39).

Audíte, qui longe estis, quæ fécerim, *

et cognóscite, vicíni, fortitúdinem meam.

Contérriti sunt in Sion peccatóres, *

possédit tremor ímpios.

Quis póterit habitáre de vobis
cum igne devoránte? *

Quis habitábit ex vobis
cum ardóribus sempitérnis?

Qui ámbulat in iustítiis *

et lóquitur æquitátes,

qui réicit lucra ex rapínis *

et éxcutit manus suas, ne múnera accípiat,

qui obtúrat aures suas, ne áudiat sánguinem, *

et claudit óculos suos, ne vídeat malum:

iste in excélsis habitábit, *

muniménta saxórum refúgium eius;

panis ei datus est, *

aquæ eius fidéles sunt.

Canticum III
Oratio pro populo Dei

Sir 36, 14-19

Hæc est vita æterna, ut cognoscant te solum verum Deum et, quem misisti, Iesum Christum (Io 17, 3).

Miserére plebi tuæ,
super quam invocátum est nomen tuum, *

et Israel, quem coæquásti primogénito tuo.

Miserére civitáti sanctificatiónis tuæ, *

Ierúsalem, loco requiéi tuæ.

Reple Sion maiestáte tua *

et glória tua templum tuum.

Da testimónium his,
qui ab inítio creatúræ tuæ sunt, *

et súscita prædicatiónes,
quas locúti sunt in nómine tuo.

Da mercédem sustinéntibus te, *

ut prophétæ tui fidéles inveniántur.

Et exáudi oratiónes servórum tuórum, †

secúndum beneplácitum super pópulo tuo, *

et dírige nos in viam iustítiæ,

et sciant omnes, qui hábitant terram, *

quia tu es Deus sæculórum.

Ant. Dómine, te exspectávimus; esto brácchium nostrum in mane et salus nostra in témpore tribulatiónis.

EVANGELIUM

Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum

16, 1-20

Iesus Nazarenus crucifixus surrexit

Cum transísset sábbatum, María Magdaléne et María Iacóbi et Salóme emérunt arómata, ut veniéntes úngerent eum. Et valde mane, prima sabbatórum, véniunt ad monuméntum, orto iam sole. Et dicébant ad ínvicem: « Quis revólvet nobis lápidem ab óstio monuménti? ». Et respiciéntes vident revolútum lápidem; erat quippe magnus valde. Et introeúntes in monuméntum vidérunt iúvenem sedéntem in dextris, coopértum stola cándida, et obstupuérunt. Qui dixit illis: « Nolíte expavéscere! Iesum quǽritis Nazarénum crucifíxum. Surréxit, non est hic; ecce locus, ubi posuérunt eum. Sed ite, dícite discípulis eius et Petro: “Præcédit vos in Galiǽam. Ibi eum vidébitis, sicut dixit vobis” ». Et exeúntes fugérunt de monuménto; inváserat enim eas tremor et pavor, et némini quidquam dixérunt, timébant enim.

Surgens autem mane, prima sábbati, appáruit primo Maríæ Magdalénæ, de qua eiécerat septem dæmónia. Illa vadens nuntiávit his, qui cum eo fúerant, lugéntibus et fléntibus; et illi audiéntes quia víveret et visus esset ab ea, non credidérunt. Post hæc autem duóbus ex eis ambulántibus osténsus est in ália effígie eúntibus in villam; et illi eúntes nuntiavérunt céteris, nec illis credidérunt.

Novíssime recumbéntibus illis Undecim appáruit, et exprobrávit incredulitátem illórum et durítiam cordis, quia his, qui víderant eum resuscitátum, non credíderant. Et dixit eis: « Eúntes in mundum univérsum prædicáte evangélium omni creatúræ. Qui credíderit et baptizátus fúerit, salvus erit; qui vero non credíderit, condemnábitur. Signa autem eos, qui credíderint, hæc sequéntur: in nómine meo dæmónia eícient, linguis loquéntur novis, serpéntes tollent, et, si mortíferum quid bíberint, non eos nocébit, super ægrótos manus impónent et bene habébunt ».

Et Dóminus quidem Iesus, postquam locútus est eis, assúmptus est in cælum et sedit a dextris Dei.

Illi autem profécti prædicavérunt ubíque, Dómino cooperánte et sermónem confirmánte, sequéntibus signis.

HYMNUS

Te Deum laudámus: *

te Dóminum confitémur.

Te ætérnum Patrem, *

omnis terra venerátur.

Tibi omnes ángeli, *

tibi cæli et univérsæ potestátes:

tibi chérubim et séraphim *

incessábili voce proclámant:

Sanctus, * Sanctus, * Sanctus *

Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra *

maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *

Apostolórum chorus,

te prophetárum *

laudábilis númerus,

te mártyrum candidátus *

laudat exércitus.

Te per orbem terrárum *

sancta confitétur Ecclésia,

Patrem *

imménsæ maiestátis;

venerándum tuum verum *

et únicum Fílium;

Sanctum quoque *

Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *

Christe.

Tu Patris *

sempitérnus es Fílius.

Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *

non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, *

aperuísti credéntibus regna cælórum.

Tu ad déxteram Dei sedes, *

in glória Patris.

Iudex créderis *

esse ventúrus.

Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *

quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum sanctis tuis *

in glória numerári.

Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *

et bénedic hereditáti tuæ.

Et rege eos, *

et extólle illos usque in ætérnum.

Per síngulos dies *

benedícimus te;

et laudámus nomen tuum in sǽculum, *

et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto *

sine peccáto nos custodíre.

Miserére nostri, Dómine, *

miserére nostri.

Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *

quemádmodum sperávimus in te.

In te, Dómine, sperávi: *

non confúndar in ætérnum.

ORATIO

Orémus.

Deus, qui omnipoténtiam tuam parcéndo máxime et miserándo maniféstas, grátiam tuam super nos indesinénter infúnde, ut, ad tua promíssa curréntes, cæléstium bonórum fácias esse consórtes. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky