Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Auróra lucis rútilat,
cælum resúltat láudibus,
mundus exsúltans iúbilat,
gemens inférnus úlulat,
Cum rex ille fortíssimus,
mortis confráctis víribus,
pede concúlcans tártara
solvit caténa míseros.
Ille, quem clausum lápide
miles custódit ácriter,
triúmphans pompa nóbili
victor surgit de fúnere.
Inférni iam gemítibus
solútis et dolóribus,
quia surréxit Dóminus
respléndens clamat ángelus.
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
Vel ad libitum in feriis post octavam Paschæ:
Chorus novæ Ierúsalem
hymni novam dulcédinem
promat, colens cum sóbriis
paschále festum gáudiis,
Quo Christus invíctus leo,
dracóne surgens óbruto,
dum voce viva pérsonat,
a morte functos éxcitat.
Quam devorárat ímprobus,
prædam refúndit tártarus;
captivitáte líbera
Iesum sequúntur ágmina.
Triúmphat ille spléndide
et dignus amplitúdine,
soli políque pátriam
unam facit rem públicam.
Ipsum canéndo súpplices
Regem precémur mílites,
ut in suo claríssimo
nos órdinet palátio.
Esto perénne méntibus
paschále, Iesu, gáudium,
et nos renátos grátiæ
tuis triúmphis ággrega.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patre et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Exaltáre super omnes cælos, Deus, allelúia.
Parátum cor meum, Deus, †
parátum cor meum, *
cantábo et psallam. Euge, glória mea!
Exsúrge, psaltérium et cíthara, *
excitábo auróram.
Confitébor tibi in pópulis, Dómine, *
et psallam tibi in natiónibus,
quia magna est usque ad cælos misericórdia tua *
et usque ad nubes véritas tua.
Exaltáre super cælos, Deus, *
et super omnem terram glória tua.
Ut liberéntur dilécti tui, *
salvum fac déxtera tua et exáudi me.
Deus locútus est in sancto suo: †
« Exsultábo et dívidam Síchimam *
et convállem Succoth dimétiar;
meus est Gálaad et meus est Manásses †
et Ephraim fortitúdo cápitis mei, *
Iuda sceptrum meum.
Moab lebes lavácri mei; †
super Idumǽam exténdam
calceaméntum meum, *
super Philistǽam vociferábor ».
Quis dedúcet me in civitátem munítam? *
Quis dedúcet me usque in Idumǽam?
Nonne, Deus, qui reppulísti nos? *
Et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
Da nobis auxílium de tribulatióne, *
quia vana salus hóminis.
In Deo faciémus virtútem, *
et ipse conculcábit inimícos nostros.
Ant. Exaltáre super omnes cælos, Deus, allelúia.
Ant. 2 Dóminus germinávit iustítiam et laudem coram univérsis géntibus, allelúia.
Is 61, 10 – 62, 5
Gaudens gaudébo in Dómino, *
et exsultábit ánima mea in Deo meo,
quia índuit me vestiméntis salútis *
et induménto iustítiæ circúmdedit me,
quasi sponsum decorátum coróna *
et quasi sponsam ornátam monílibus suis.
Sicut enim terra profert germen suum †
et sicut hortus semen suum gérminat, *
sic Dóminus Deus germinábit iustítiam
et laudem coram univérsis géntibus.
Propter Sion non tacébo *
et propter Ierúsalem non quiéscam,
donec egrediátur ut splendor iustítia eius, *
et salus eius ut lampas accendátur.
Et vidébunt gentes iustítiam tuam *
et cuncti reges glóriam tuam;
et vocáberis nómine novo, *
quod os Dómini nominábit.
Et eris coróna glóriæ in manu Dómini *
et diadéma regni in manu Dei tui.
Non vocáberis ultra Derelícta, *
et terra tua non vocábitur ámplius Desoláta;
sed vocáberis Beneplácitum meum in ea, *
et terra tua Nupta,
quia complácuit Dómino in te, *
et terra tua erit nupta.
Nam ut iúvenis uxórem ducit vírginem, *
ita ducent te fílii tui;
ut gaudet sponsus super sponsam, *
ita gaudébit super te Deus tuus.
Ant. Dóminus germinávit iustítiam et laudem coram univérsis géntibus, allelúia.
Ant. 3 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, Allelúia.
Lauda, ánima mea, Dóminum; †
laudábo Dóminum in vita mea, *
psallam Deo meo, quámdiu fúero.
Nolíte confídere in princípibus, *
in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
Exíbit spíritus eius et revertétur in terram suam; *
in illa die períbunt cogitatiónes eórum.
Beátus, cuius Deus Iacob est adiútor, *
cuius spes in Dómino Deo suo,
qui fecit cælum et terram, *
mare et ómnia, quæ in eis sunt;
qui custódit veritátem in sǽculum, †
facit iudícium oppréssis, *
dat escam esuriéntibus.
Dóminus solvit compedítos, *
Dóminus illúminat cæcos,
Dóminus érigit depréssos, *
Dóminus díligit iustos,
Dóminus custódit ádvenas, †
pupíllum et víduam susténtat *
et viam peccatórum dispérdit.
Regnábit Dóminus in sǽcula, *
Deus tuus, Sion,
in generatiónem et generatiónem.
Ant. Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, Allelúia.
LECTIO BREVIS
Rom 6, 8-11
Si mórtui sumus cum Christo, crédimus quia simul étiam vivémus cum eo; sciéntes quod Christus suscitátus ex mórtuis iam non móritur, mors illi ultra non dominátur. Quod enim mórtuus est, peccáto mórtuus est semel; quod autem vivit, vivit Deo. Ita et vos existimáte vos mórtuos quidem esse peccáto, vivéntes autem Deo in Christo Iesu.
RESPONSORIUM BREVE
Surréxit Dóminus de sepúlcro, * Allelúia, allelúia. Surréxit.
Qui pro nobis pepéndit in ligno. * Allelúia, allelúia. Glória Patri. Surréxit.
CANTICUM EVANGELICUM
Ad Benedictus, ant. Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in me in ténebris non máneat, dicit Dóminus, allelúia.
Lc 1, 68-79
Benedíctus Dóminus Deus Israel, *
quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ
et eréxit cornu salútis nobis *
in domo David púeri sui,
sicut locútus est per os sanctórum, *
qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,
salútem ex inimícis nostris *
et de manu ómnium, qui odérunt nos;
ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *
et memorári testaménti sui sancti,
iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *
datúrum se nobis,
ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *
serviámus illi
in sanctitáte et iustítia coram ipso *
ómnibus diébus nostris.
Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *
præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,
ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *
in remissiónem peccatórum eórum,
per víscera misericórdiæ Dei nostri, *
in quibus visitábit nos óriens ex alto,
illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *
ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
Ad Benedictus, ant. Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in me in ténebris non máneat, dicit Dóminus, allelúia.
PRECES
Ad Deum, qui Christum resuscitátum dedit maniféstum fíeri Apóstolis, has preces dirigámus:
Glória Christi clarífica nos, Dómine.
Pater lúminum, Deus, grato ánimo hódie te laudámus, qui vocásti nos in admirábile lumen tuum,
ad misericórdiam consequéndam.
Glória Christi clarífica nos, Dómine.
Nisus, quibus família humána suam ipsíus vitam humaniórem réddere sátagit,
per virtútem Spíritus tui purífica et róbora.
Glória Christi clarífica nos, Dómine.
Da nos ita esse hóminum servítio déditos,
ut ipsum genus humánum fiat oblátio tibi accépta.
Glória Christi clarífica nos, Dómine.
Illucescénte iam die, tua nos reple misericórdia,
ut per totum diem exsultántes in tuis láudibus iúgiter delectémur.
Glória Christi clarífica nos, Dómine.
Pater noster.
ORATIO
Deus, vita fidélium, glória humílium, beatitúdo iustórum, ad preces súpplicum benígnus inténde, ut, qui promíssa tuæ sítiunt largitátis, de tua semper abundántia repleántur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky