14. Octobris 2024

S. Callisti I, papæ et martyris
memoria ad libitum

Traditur servus fuisse; libertate potitus, diaconus a Zephyrino papa creatus est eique successit in Petri cathedra. Contra hæreticos Adoptianos et Modalistas pugnavit. Martyrio coronatus est anno 222 et via Aurelia sepultus.
Communia unius martyris (delectum est in memoriis partes aliquas de feria sumere secundum Institutionem generalem de Liturgia horarum).

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane:

Ipsum nunc nobis tempus est

quo voce evangélica

ventúrus sponsus créditur,

regni cæléstis cónditor.

Occúrrunt sanctæ vírgines

óbviam tunc advéntui,

gestántes claras lámpadas,

magno lætántes gáudio.

Stultæ vero quæ rémanent

exstínctas habent lámpadas,

frustra pulsántes iánuam,

clausa iam regni régia.

Nunc vigilémus sóbrii

gestántes mentes spléndidas,

ut veniénti Dómino

digni currámus óbviam.

Dignos nos fac, rex óptime,

futúri regni glória,

ut mereámur láudibus

ætérnis te concínere. Amen.

II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore:

Vita sanctórum, via, spes salúsque,

Christe, largítor probitátis atque

cónditor pacis, tibi voce, sensu

pángimus hymnum:

Cuius est virtus manifésta totum

quod pii possunt, quod habent, quod ore,

corde vel factis cúpiunt, amóris

igne flagrántes.

Témporum pacem, fídei tenórem,

lánguidis curam veniámque lapsis,

ómnibus præsta páriter beátæ

múnera vitæ.

Æqua laus summum célebret Paréntem

teque, Salvátor, pie rex, per ævum;

Spíritus Sancti résonet per omnem

glória mundum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Quam bonus Israel Deus, his qui recto sunt corde.

Psalmus 72 (73)
Cur iustus vexetur
Beatus est qui non fuerit scandalizatus in me (Mt 11, 6).
I

Quam bonus rectis est Deus, *

Deus his, qui mundo sunt corde!

Mei autem pæne moti sunt pedes, *

pæne effúsi sunt gressus mei,

quia zelávi super gloriántes, *

pacem peccatórum videns.

Quia non sunt eis impediménta, *

sanus et pinguis est venter eórum.

In labóre mortálium non sunt *

et cum homínibus non flagellántur.

Ideo quasi torques est eis supérbia, *

et tamquam induméntum opéruit eos violéntia.

Prodit quasi ex ádipe iníquitas eórum, *

erúmpunt cogitatiónes cordis.

Subsannavérunt et locúti sunt nequítiam, *

iniquitátem ab excélso locúti sunt.

Posuérunt in cælo os suum, *

et lingua eórum transívit in terra.

Ideo in alto sedent, *

et aquæ plenæ non pervénient ad eos.

Et dixérunt: « Quómodo scit Deus, *

et si est sciéntia in Excélso? ».

Ecce ipsi peccatóres et abundántes in sǽculo *

multiplicavérunt divítias.

Ant. Quam bonus Israel Deus, his qui recto sunt corde.

Ant. 2 Risus eórum in luctum convertétur, et gáudium in mærórem.

II

Et dixi: « Ergo sine causa mundávi cor meum *

et lavi in innocéntia manus meas;

et fui flagellátus tota die, *

et castigátio mea in matutínis ».

Si dixíssem: « Loquar ut illi », *

ecce generatiónem filiórum tuórum prodidíssem.

Et cogitábam, ut cognóscerem hoc; *

labor erat in óculis meis,

donec intrávi in sanctuárium Dei *

et intelléxi novíssima eórum.

Verúmtamen in lúbrico posuísti eos, *

deiecísti eos in ruínas.

Quómodo facti sunt in desolatiónem! *

Súbito defecérunt, periérunt præ horróre.

Velut sómnium evigilántis, Dómine, *

surgens imáginem ipsórum contémnes.

Ant. Risus eórum in luctum convertétur, et gáudium in mærórem.

Ant. 3 Qui elóngant se a te, períbunt; mihi autem adhærére Deo bonum est.

III

Quia exacerbátum est cor meum, *

et renes mei compúncti sunt;

et ego insípiens factus sum et nescívi: *

ut iuméntum factus sum apud te.

Ego autem semper tecum; *

tenuísti manum déxteram meam.

In consílio tuo dedúces me *

et póstea cum glória suscípies me.

Quis enim mihi est in cælo? *

Et tecum nihil vólui super terram.

Defécit caro mea et cor meum; *

Deus cordis mei, et pars mea Deus in ætérnum.

Quia ecce, qui elóngant se a te, períbunt, *

perdidísti omnes, qui fornicántur abs te.

Mihi autem adhærére Deo bonum est, *

pónere in Dómino Deo spem meam,

ut annúntiem omnes operatiónes tuas *

in portis fíliæ Sion.

Ant. Qui elóngant se a te, períbunt; mihi autem adhærére Deo bonum est.

Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua, Dómine.

Super mel ori meo.

LECTIO PRIOR

De libro Aggǽi prophétæ

2, 10-23

Benedictiones futuræ. Promissiones Zorobabel factæ

In vicésima et quarta noni mensis, in anno secúndo Daríi, factum est verbum Dómini ad Aggǽum prophétam dicens: « Hæc dicit Dóminus exercítuum: Intérroga sacerdótes legem dicens: Si túlerit homo carnem sanctificátam in ora vestiménti sui et tetígerit de summitáte eius panem aut pulméntum aut vinum aut óleum aut omnem cibum, numquid sanctificábitur? ». Respondéntes autem sacerdótes dixérunt: « Non ». Et dixit Aggǽus: « Si tetígeris pollútus cadávere ómnia hæc, numquid contaminabúntur? ». Et respondérunt sacerdótes et dixérunt: « Contaminabúntur ». Et respóndit Aggǽus et dixit: « Sic pópulus iste et sic gens ista ante fáciem meam, dicit Dóminus, et sic omne opus mánuum eórum et ómnia, quæ ófferunt ibi, contamináta sunt.

Et nunc pónite corda vestra a die hac et supra: Antequam ponerétur lapis super lápidem in templo Dómini, quid fuístis? Cum accederétis ad acérvum vigínti modiórum, erant decem; cum intrarétis ad tórcular, ut haurirétis quinquagínta lagénas, erant vigínti. Percússi vos ariditáte et rubígine et grándine ómnia ópera mánuum vestrárum, et non fuit in vobis qui reverterétur ad me, dicit Dóminus. Pónite corda vestra ex die ista et in futúrum, a die vicésima et quarta noni mensis, a die, qua fundaménta iacta sunt templi Dómini, pónite super cor vestrum. Numquid adhuc semen in hórreo est et adhuc vínea et ficus et malogranátum et lignum olívæ non portávit fructum? Ex die hac benedícam ».

Et factum est verbum Dómini secúndo ad Aggǽum in vicésima et quarta mensis dicens: « Lóquere ad Zoróbabel ducem Iudæ dicens: Ego movébo cælum páriter et terram et subvértam sólium regnórum et cónteram fortitúdinem regnórum géntium et subvértam quadrígam et ascensóres eius; et descéndent equi et ascensóres eórum, unusquísque percússus gládio fratris sui. In die illo, dicit Dóminus exercítuum, assúmam te, Zoróbabel fili Saláthiel, serve meus, dicit Dóminus, et ponam te quasi signáculum, quia te elégi », dicit Dóminus exercítuum.

RESPONSORIUM

Agg 2, 7. 9b

Movébo omnes gentes et vénient thesáuri cunctárum géntium; * Implébo domum istam glória.

Et in loco isto dabo pacem, dicit Dóminus exercítuum. * Implébo.

LECTIO ALTERA

Ex Tractátu sancti Cypriáni epíscopi et mártyris ad Fortunátum

(Cap. 13: CSEL 3, 346-347)

In pace conscientia coronatur

Non sunt condígnæ passiónes huius témporis ad superventúram claritúdinem quæ revelábitur in nobis. Quis ergo non ómnibus modis elabóret ad claritátem tantam perveníre, ut amícus Dei fiat, ut cum Christo statim gáudeat, ut post torménta et supplícia terréna prǽmia divína percípiat? Si milítibus sæculáribus gloriósum est ut hoste devícto rédeant in pátriam triumphántes, quanto pótior et maior est glória victo diábolo ad paradísum triumphántem redíre et, unde Adam peccátor eiéctus est, illuc prostráto eo qui ante decéperat tropǽa victrícia reportáre, offérre Dómino acceptíssimum munus incorrúptam fidem, virtútem mentis incólumem, laudem devotiónis illústrem, comitári eum cum veníre cœ́perit vindíctam de inimícis receptúrus, láteri eius assístere cum séderit iudicatúrus, coherédem Christi fíeri, ángelis coæquári, cum patriárchis, cum apóstolis, cum prophétis cæléstis regni possessióne lætári. Has cogitatiónes quæ persecútio potest víncere, quæ possunt torménta superáre?

Durat fortis et stábilis religiósis meditatiónibus fundáta mens et advérsus omnes diáboli terróres et minas mundi ánimus immóbilis perstat, quem futurórum fides certa et sólida corróborat. Claudúntur in persecutiónibus terræ, sed patet cælum; minátur antichrístus, sed Christus tuétur; mors infértur, sed immortálitas séquitur. Quanta est dígnitas et quanta secúritas exíre hinc lætum, exíre inter pressúras et angústias gloriósum, cláudere in moménto óculos, quibus hómines videbántur et mundus, aperíre eósdem statim, ut Deus videátur et Christus. Tam felíciter migrándi quanta velócitas. Terris repénte subtráheris, ut in regnis cæléstibus reponáris.

Hæc opórtet mente et cogitatióne complécti, hæc die ac nocte meditári. Si talem persecútio invénerit Dei mílitem, vinci non póterit virtus ad prœ́lium prompta. Vel si arcessítio ante prævénerit, sine prǽmio non erit fides quæ erat ad martýrium præparáta; sine damno témporis merces Deo iúdice rédditur; in persecutióne milítia, in pace consciéntia coronátur.

RESPONSORIUM

Act 20, 28; 1 Cor 4, 2

Atténdite univérso gregi, in quo vos Spíritus Sanctus pósuit epíscopos * Páscere Ecclésiam Dei, quam Deus acquisívit sánguine Fílii sui.

Quǽritur inter dispensatóres, ut fidélis quis inveniátur. * Páscere.

ORATIO

Orémus.

Preces pópuli tui, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi, ut beáti Callísti papæ méritis adiuvémur, cuius passióne lætámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky