Nona
Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat.
HYMNUS
Ternis ter horis númerus
nobis sacrátus pánditur,
sanctóque Iesu nómine
munus precémur véniæ.
Latrónis, en, conféssio
Christi merétur grátiam;
laus nostra vel devótio
mercétur indulgéntiam.
Mors per crucem nunc ínterit
et post tenébras lux redit;
horror dehíscat críminum,
splendor nitéscat méntium.
Christum rogámus et Patrem,
Christi Patrísque Spíritum;
unum potens per ómnia,
fove precántes, Trínitas. Amen.
PSALMODIA
Ant. Per arma iustítiæ virtútis Dei, commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
Bénefac servo tuo, et vivam *
et custódiam sermónem tuum.
Revéla óculos meos, *
et considerábo mirabília de lege tua.
Incola ego sum in terra, *
non abscóndas a me præcépta tua.
Defécit ánima mea in desiderándo iudícia tua *
in omni témpore.
Increpásti supérbos; *
maledícti, qui errant a præcéptis tuis.
Aufer a me oppróbrium et contémptum, *
quia testimónia tua servávi.
Etsi príncipes sedent et advérsum me loquúntur, *
servus tamen tuus
exercétur in iustificatiónibus tuis.
Nam et testimónia tua delectátio mea, *
et consílium meum iustificatiónes tuæ.
Ad te, Dómine, levávi ánimam meam, *
Deus meus, in te confído: non erubéscam.
Neque exsúltent super me inimíci mei, *
étenim univérsi, qui sústinent te,
non confundéntur.
Confundántur infidéliter agéntes *
propter vanitátem.
Vias tuas, Dómine, demónstra mihi *
et sémitas tuas édoce me.
Dírige me in veritáte tua et doce me, †
quia tu es Deus salútis meæ, *
et te sustínui tota die.
Reminíscere miseratiónum tuárum, Dómine, *
et misericordiárum tuárum,
quóniam a sǽculo sunt.
Peccáta iuventútis meæ et delícta mea
ne memíneris; †
secúndum misericórdiam tuam meménto mei tu, *
propter bonitátem tuam, Dómine.
Dulcis et rectus Dóminus, *
propter hoc peccatóres viam docébit;
díriget mansuétos in iudício, *
docébit mites vias suas.
Univérsæ viæ Dómini misericórdia et véritas *
custodiéntibus testaméntum eius
et testimónia eius.
Propter nomen tuum, Dómine,
propitiáberis peccáto meo: *
multum est enim.
Quis est homo, qui timet Dóminum? *
Docébit eum viam, quam éligat.
Anima eius in bonis demorábitur, *
et semen eius hereditábit terram.
Familiáriter aget Dóminus cum timéntibus eum, *
ut testaméntum suum maniféstet illis.
Oculi mei semper ad Dóminum, *
quóniam ipse evéllet de láqueo pedes meos.
Réspice in me et miserére mei, *
quia únicus et pauper sum ego.
Diláta angústias cordis mei *
et de necessitátibus meis érue me.
Vide humilitátem meam et labórem meum *
et dimítte univérsa delícta mea.
Réspice inimícos meos, quóniam multiplicáti sunt, *
et ódio crudéli odérunt me.
Custódi ánimam meam et érue me; *
non erubéscam, quóniam sperávi in te.
Innocéntia et ǽquitas custódiant me, *
quia sustínui te.
Líbera, Deus, Israel *
ex ómnibus tribulatiónibus suis.
Ant. Per arma iustítiæ virtútis Dei, commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
LECTIO BREVIS
2 Petr 1, 16
Non captiósas fábulas secúti notam fécimus vobis Dómini nostri Iesu Christi virtútem et advéntum, sed speculatóres facti illíus magnitúdinis.
Gaudéte et exsultáte, dicit Dóminus.
Quia nómina vestra scripta sunt in cælis.
ORATIO
Orémus.
Præsta, quǽsumus, omnípotens Deus, ut nullis nos permíttas perturbatiónibus cóncuti, quos in apostólicæ confessiónis petra solidásti. Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky