24. Decembris 2024

Feria tertia, tempus Adventus, hebdomada 4
hebdomada 4 psalterii

Laudes matutinæ

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

Magnis prophétæ vócibus

veníre Christum núntiant,

lætæ salútis prǽvia,

qua nos redémit, grátia.

Hinc mane nostrum prómicat

et corda læta exǽstuant,

cum vox fidélis pérsonat

prænuntiátrix glóriæ.

Advéntus hic primus fuit,

puníre quo non sǽculum

venit, sed ulcus térgere,

salvándo quod períerat.

At nos secúndus prǽmonet

adésse Christum iánuis,

sanctis corónas réddere

cælíque regna pándere.

Ætérna lux promíttitur

sidúsque salvans prómitur;

iam nos iubar præfúlgidum

ad ius vocat cæléstium.

Te, Christe, solum quǽrimus

vidére, sicut es Deus,

ut perpes hæc sit vísio

perénne laudis cánticum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Tu, Béthlehem, terra Iuda, non eris mínima: ex te enim éxiet Dux qui regat pópulum meum Israel.

Psalmus 100 (101)
Iusti principis confessio
Si diligitis me, mandata mea servabitis (Io 14, 15).

Misericórdiam et iudícium cantábo; *

tibi, Dómine, psallam.

Intéllegam in via immaculáta; *

quando vénies ad me?

Perambulábo in innocéntia cordis mei, *

in médio domus meæ.

Non propónam ante óculos meos rem iniústam, †

faciéntem prævaricatiónes ódio habébo, *

non adhærébit mihi.

Cor pravum recédet a me, *

malígnum non cognóscam.

Detrahéntem secréto próximo suo, *

hunc cessáre fáciam;

supérbum óculo et inflátum corde, *

hunc non sustinébo.

Oculi mei ad fidéles terræ, ut sédeant mecum; *

qui ámbulat in via immaculáta,
hic mihi ministrábit.

Non habitábit in médio domus meæ,
qui facit supérbiam; *

qui lóquitur iníqua, non stabit in conspéctu oculórum meórum.

In matutíno cessáre fáciam
omnes peccatóres terræ, *

ut dispérdam de civitáte Dómini
omnes operántes iniquitátem.

Ant. Tu, Béthlehem, terra Iuda, non eris mínima: ex te enim éxiet Dux qui regat pópulum meum Israel.

Ant. 2 Leváte cápita vestra: ecce appropínquat redémptio vestra.

Canticum
Oratio Azariæ in fornace

Dan 3, 26. 27. 29. 34-41

Pænitemini et convertimini, ut deleantur vestra peccata (Act 3, 19).

Benedíctus es, Dómine, Deus patrum nostrórum, *

et laudábilis et gloriósum nomen tuum in sǽcula,

quia iustus es in ómnibus, *

quæ fecísti nobis.

Peccávimus enim et iníque égimus
recedéntes a te *

et delíquimus in ómnibus.

Ne, quǽsumus, tradas nos in perpétuum
propter nomen tuum *

et ne díssipes testaméntum tuum,

neque áuferas misericórdiam tuam a nobis †

propter Abraham diléctum tuum *

et Isaac servum tuum
et Israel sanctum tuum,

quibus dixísti
quod multiplicáres semen eórum *

sicut stellas cæli
et sicut arénam, quæ est in lítore maris,

quia, Dómine,
imminúti sumus plus quam omnes gentes *

sumúsque húmiles in univérsa terra
hódie propter peccáta nostra;

et non est in témpore hoc †

princeps et prophéta et dux, *

neque holocáustum neque sacrifícium,

neque oblátio neque incénsum, †

neque locus primitiárum coram te, *

ut possímus inveníre misericórdiam;

sed in ánima contríta
et spíritu humilitátis suscipiámur †

sicut in holocáusto aríetum et taurórum *

et sicut in mílibus agnórum pínguium,

sic fiat sacrifícium nostrum
in conspéctu tuo hódie, †

et pérfice subsequéntes te,

quóniam non est confúsio confidéntibus in te.

Et nunc séquimur te in toto corde *

et timémus te et quǽrimus fáciem tuam.

Ant. Leváte cápita vestra: ecce appropínquat redémptio vestra.

Ant. 3 Crástina erit vobis salus, dicit Dóminus Deus exercítuum.

Psalmus 143 (144), 1-10
Pro victoria et pace
Omnia possum in eo qui me confortat (Phil 4, 13).

Benedíctus Dóminus, adiútor meus, †

qui docet manus meas ad prœ́lium *

et dígitos meos ad bellum.

Misericórdia mea et fortitúdo mea, *

refúgium meum et liberátor meus;

scutum meum, et in ipso sperávi, *

qui subdit pópulum meum sub me.

Dómine, quid est homo, quod agnóscis eum, *

aut fílius hóminis, quod réputas eum?

Homo vanitáti símilis factus est, *

dies eius sicut umbra prætériens.

Dómine, inclína cælos tuos et descénde; *

tange montes, et fumigábunt.

Fúlgura coruscatiónem et díssipa eos; *

emítte sagíttas tuas et contúrba eos.

Emítte manum tuam de alto; *

éripe me et líbera me de aquis multis,

de manu filiórum alienigenárum, †

quorum os locútum est vanitátem, *

et déxtera eórum déxtera mendácii.

Deus, cánticum novum cantábo tibi, *

in psaltério decachórdo psallam tibi,

qui das salútem régibus, *

qui rédimis David servum tuum
de gládio malígno.

Ant. Crástina erit vobis salus, dicit Dóminus Deus exercítuum.

LECTIO BREVIS

Is 11, 1-3a

Egrediétur virga de stirpe Iesse, et flos de radíce eius ascéndet; et requiéscet super eum spíritus Dómini: spíritus sapiéntiæ et intelléctus, spíritus consílii et fortitúdinis, spíritus sciéntiæ et timóris Dómini; et delíciæ eius in timóre Dómini.

RESPONSORIUM BREVE

Crástina die * Delébitur iníquitas terræ. Crástina.

Et regnábit super nos Salvátor mundi. * Delébitur iníquitas terræ. Glória Patri. Crástina.

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Benedictus, ant. Compléti sunt dies Maríæ ut páreret Fílium suum primogénitum.

De Messia eiusque præcursore

Lc 1, 68-79

Benedíctus Dóminus Deus Israel, *

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

et eréxit cornu salútis nobis *

in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, *

qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

salútem ex inimícis nostris *

et de manu ómnium, qui odérunt nos;

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *

et memorári testaménti sui sancti,

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *

datúrum se nobis,

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *

serviámus illi

in sanctitáte et iustítia coram ipso *

ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *

in remissiónem peccatórum eórum,

per víscera misericórdiæ Dei nostri, *

in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Ad Benedictus, ant. Compléti sunt dies Maríæ ut páreret Fílium suum primogénitum.

PRECES

Christum redemptórem, fratres caríssimi, devotióne mentis orémus, qui véniet cum glória et potestáte magna, atque súpplices invocémus:

Veni, Dómine Iesu.

Christe Dómine, qui excélsus in fortitúdine vénies, réspice humília nostra,

ut dignos nos fácias munéribus tuis.

Veni, Dómine Iesu.

Qui Evangélium homínibus manifestáre venísti,

da tuam nos semper prædicáre salútem.

Veni, Dómine Iesu.

Tu, qui es benedíctus et vivis et ómnia regis,

da nos gaudéntes exspectáre beátam spem et advéntum magnificéntiæ tuæ.

Veni, Dómine Iesu.

Et nos, qui advéntus tui grátiæ anhelámus,

divinitátis tuæ múnere consoláre.

Veni, Dómine Iesu.

Pater noster.

ORATIO

Festína, quǽsumus, ne tardáveris, Dómine Iesu, ut advéntus tui consolatiónibus sublevéntur, qui in tua pietáte confídunt. Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky