Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
HYMNUS
Implénte munus débitum
Ioánne, rerum cónditor
Iordáne mersus hac die
aquam lavándo díluit,
Non ipse mundári volens
de ventre natus Vírginis,
peccáta sed mortálium
suo lavácro tóllere.
Dicénte Patre quod « meus
diléctus hic est Fílius »,
suménte Sancto Spíritu
formam colúmbæ cǽlitus,
Hoc mýstico sub nómine
micat salus Ecclésiæ;
Persóna trina cómmanet
unus Deus per ómnia.
O Christe, vita, véritas,
tibi sit omnis glória,
quem Patris atque Spíritus
splendor revélat cǽlitus. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit.
Afférte Dómino, fílii Dei, *
afférte Dómino glóriam et poténtiam,
afférte Dómino glóriam nóminis eius, *
adoráte Dóminum in splendóre sancto.
Vox Dómini super aquas; †
Deus maiestátis intónuit, *
Dóminus super aquas multas.
Vox Dómini in virtúte, *
vox Dómini in magnificéntia.
Vox Dómini confringéntis cedros; *
et confrínget Dóminus cedros Líbani.
Et saltáre fáciet, tamquam vítulum, Líbanum, *
et Sárion, quemádmodum fílium unicórnium.
Vox Dómini intercidéntis flammam ignis, †
vox Dómini concutiéntis desértum, *
et concútiet Dóminus desértum Cades.
Vox Dómini properántis partum cervárum, †
et denudábit condénsa; *
et in templo eius omnes dicent glóriam.
Dóminus super dilúvium hábitat, *
et sedébit Dóminus rex in ætérnum.
Dóminus virtútem pópulo suo dabit, *
Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
Ant. Vox Dómini super aquas, Deus maiestátis intónuit.
Ant. 2 Omnis terra adóret te, Dómine, et lætétur, quia nova lux prodísti ómnium sæculórum.
Iubiláte Deo, omnis terra, †
psalmum dícite glóriæ nóminis eius, *
glorificáte laudem eius.
Dícite Deo: « Quam terribília sunt ópera tua. *
Præ multitúdine virtútis tuæ
blandiéntur tibi inimíci tui.
Omnis terra adóret te et psallat tibi, *
psalmum dicat nómini tuo ».
Veníte et vidéte ópera Dei, *
terríbilis in adinventiónibus
super fílios hóminum.
Convértit mare in áridam, †
et in flúmine pertransíbunt pede; *
ibi lætábimur in ipso.
Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, †
óculi eius super gentes respíciunt; *
rebélles non exalténtur in semetípsis.
Benedícite, gentes, Deum nostrum, *
et audítam fácite vocem laudis eius;
qui pósuit ánimam nostram ad vitam *
et non dedit in commotiónem pedes nostros.
Quóniam probásti nos, Deus; *
igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
Induxísti nos in láqueum, *
posuísti tribulatiónes in dorso nostro.
Imposuísti hómines super cápita nostra, †
transívimus per ignem et aquam, *
et eduxísti nos in refrigérium.
Ant. Omnis terra adóret te, Dómine, et lætétur, quia nova lux prodísti ómnium sæculórum.
Ant. 3 Benedíctus Deus, qui pósuit ánimam meam ad vitam, et edúxit me in refrigérium.
Introíbo in domum tuam in holocáustis; *
reddam tibi vota mea,
quæ protulérunt lábia mea, *
et locútum est os meum in tribulatióne mea.
Holocáusta medulláta ófferam tibi
cum incénso aríetum, *
ófferam tibi boves cum hircis.
Veníte, audíte, †
et narrábo, omnes, qui timétis Deum, *
quanta fecit ánimæ meæ.
Ad ipsum ore meo clamávi *
et exaltávi in lingua mea.
Iniquitátem si aspéxi in corde meo, *
non exáudiet Dóminus.
Proptérea exaudívit Deus, *
atténdit voci deprecatiónis meæ.
Benedíctus Deus, qui non amóvit oratiónem meam *
et misericórdiam suam a me.
Ant. Benedíctus Deus, qui pósuit ánimam meam ad vitam, et edúxit me in refrigérium.
Hic est Fílius meus caríssimus.
Audíte illum.
LECTIO PRIOR
De libro Isaíæ prophétæ
42, 1-9; 49, 1-9
Servus Domini mansuetus, lux gentium
Ecce servus meus, suscípiam eum;
eléctus meus, cómplacet sibi in illo ánima mea;
dedi spíritum meum super eum,
iudícium géntibus próferet.
Non clamábit neque vociferábitur,
nec audiétur vox eius foris.
Cálamum quassátum non cónteret
et linum fúmigans non exstínguet;
in veritátem próferet iudícium.
Non languébit nec frangétur,
donec ponat in terra iudícium;
et legem eius ínsulæ exspéctant.
Hæc dicit Dóminus Deus,
creans cælos et exténdens eos,
firmans terram et quæ gérminant ex ea,
dans flatum pópulo, qui est super eam,
et spíritum calcántibus eam.
« Ego, Dóminus, vocávi te in iustítia
et apprehéndi manum tuam;
et formávi te et dedi te
in fœdus pópuli, in lucem géntium,
ut aperíres óculos cæcórum
et edúceres de conclusióne vinctum,
de domo cárceris sedéntes in ténebris.
Ego Dóminus: hoc est nomen meum;
et glóriam meam álteri non dabo
et laudem meam sculptílibus.
Quæ prima fuérunt, ecce venérunt;
nova quoque ego annúntio:
ántequam oriántur, audíta vobis fáciam ».
Audíte me, ínsulæ, et atténdite pópuli de longe:
Dóminus ab útero vocávit me,
de ventre matris meæ recordátus est nóminis mei;
et pósuit os meum quasi gládium acútum,
in umbra manus suæ protéxit me
et pósuit me sicut sagíttam eléctam,
in pháretra sua abscóndit me,
et dixit mihi: « Servus meus es tu,
Israel, in quo gloriábor ».
Et ego dixi: « In vácuum laborávi,
sine causa et vane fortitúdinem meam consúmpsi;
verúmtamen iudícium meum cum Dómino
et merces mea cum Deo meo ».
Et nunc dicit Dóminus,
qui formávit me ex útero servum sibi,
ut redúcerem Iacob ad eum,
et Israel ei congregarétur;
et glorificátus sum in óculis Dómini,
et Deus meus factus est fortitúdo mea.
Et dixit: « Parum est ut sis mihi servus
ad suscitándas tribus Iacob
et relíquias Israel reducéndas:
dabo te in lucem géntium,
ut sit salus mea usque ad extrémum terræ ».
Hæc dicit Dóminus,
redémptor Israel, Sanctus eius,
ad contémptum in ánima,
ad abominátum in gente,
ad servum dominórum:
« Reges vidébunt et consúrgent,
príncipes quoque et adorábunt
propter Dóminum, quia fidélis est,
Sanctum Israel, qui elégit te ».
Hæc dicit Dóminus:
« In témpore benepláciti exaudívi te
et in die salútis auxiliátus sum tui;
et servávi te et dedi te in fœdus pópuli,
ut suscitáres terram
et distribúeres hereditátes dissipátas;
ut díceres his, qui vincti sunt: “Exíte”,
et his, qui in ténebris: “Revelámini”.
Super vias pascéntur,
et in ómnibus cóllibus decalvátis páscua eórum ».
RESPONSORIUM
Cf. Mt 3, 16. 17; Lc 3, 22
Hódie in Iordáne, baptizáto Dómino, apérti sunt cæli, et sicut colúmba super eum Spíritus mansit, et vox Patris intónuit: * Hic est Fílius meus diléctus, in quo mihi bene complácui.
Descéndit Spíritus Sanctus corporáli spécie sicut colúmba super ipsum, et vox de cælo facta est: * Hic est.
LECTIO ALTERA
Ex Oratiónibus sancti Gregórii Nazianzéni epíscopi
(Oratio 39 in sancta Lumina, 14-16. 20: PG 36, 350-351. 354. 358-359)
Baptismus Christi
Christus illuminátur, simul illustrémur; Christus baptizátur, simul descendámus, ut simul étiam ascendámus.
Baptízat Ioánnes, Iesus accédit; forsan quidem ut ipsum quoque, a quo baptizátur, sanctitáte affíciat; proculdúbio autem, ut totum véterem Adámum in aquis sepéliat: ante nos vero, et propter nos, Iordánem sanctíficans; ut, quemádmodum spíritus et caro erat, sic étiam per Spíritum et aquam initiáret.
Baptísta non admíttit: Iesus certat. Tum: Ego a te baptizári débeo, inquit lucérna Soli, vox Verbo, amícus Sponso, maior inter omnes natos mulíerum omnis creatúræ Primogénito, is, qui a matérno ventre præsultárat, ei qui in ventre adorátus fúerat, præcúrsor et præcursúrus, ei qui apparúerat atque apparébit. Ego a te baptizári débeo: adde, et pro te. Explorátum enim habébat fore ut martýrio baptizarétur; aut, ut Petrus, non pédibus dumtáxat purgarétur.
At étiam Iesus ex aquis ascéndit; mundum enim secum in altum effert, ac cælos, quos Adámus et sibi et pósteris, quemádmodum et flámmeo gládio paradísum, cláuserat, findi atque aperíri cernit.
Ac Spíritus deitátem testátur, nimírum ad parem accúrrens; et vox cǽlitus míttitur; illinc enim is erat, cui testimónium dicebátur; et ut colúmba, corpus enim honóre áfficit, quandóquidem hoc étiam per deificatiónem Deus est, corpóreo modo conspécta. Ac simul multis retro sǽculis colúmba dilúvii finem nuntiáre consuévit.
Nos autem hódie Christi baptísmum honóre complectámur, ac festum honéste celebrémus.
Omníno autem purgáti sitis, ac purgémini. Nulla enim re Deus perínde delectátur, ut hóminis, pro quo omnis sermo et ómnia mystéria, resipiscéntia et salúte; ut efficiámini, sicut luminária in mundo, vis quædam vitális réliquis homínibus, quo perfécta lúmina magno illi lúmini astántes, eius ipsíus, quæ in cælo est, lucis splendóribus imbuámini, púrius et clárius a Trinitáte illumináti, cuius nunc rádium unum ex una Deitáte manántem minus plene accepístis, in Christo Iesu Dómino nostro, cui glória et impérium in sǽcula sæculórum. Amen.
RESPONSORIUM
Ps 113 A (114), 5
Hódie cæli apérti sunt et mare dulce factum est, terra exsúltat, montes et colles lætántur: * Quia a Ioánne in Iordáne Christus baptizátus est.
Quid est tibi, mare, quod fugísti, et tu, Iordánis, quia convérsus es retrórsum? * Quia a Ioánne.
CANTICA
Ant. Iordánis flúvius se retínuit, intránte Dómino, aqua contrémuit, nova creátio surgit de flúmine, quæ illúminat omne sǽculum.
Is 26, 1-4. 7-9. 12
Urbs fortis nobis in salútem; *
pósuit muros et antemurále.
Aperíte portas, et ingrediátur gens iusta, *
quæ servat fidem.
Propósitum eius est firmum; *
servábis pacem,
quia in te sperávit.
Speráte in Dóminum in sǽculis ætérnis, *
Dóminus est petra ætérna.
Sémita iusti recta est; *
rectum callem iusti complánas.
Et in sémita iudiciórum tuórum,
Dómine, sperávimus in te; *
ad nomen tuum et ad memoriále tuum
desidérium ánimæ.
Anima mea desíderat te in nocte, *
sed et spíritu meo in præcórdiis meis te quæro.
Cum resplendúerint iudícia tua in terra, *
iustítiam discent habitatóres orbis.
Dómine, dabis pacem nobis; *
ómnia enim ópera nostra operátus es nobis.
Is 40, 1-8
Consolámini, consolámini pópulum meum, *
dicit Deus vester.
Loquímini ad cor Ierúsalem
et clamáte ad eam, †
quóniam compléta est malítia eius *
expiáta est iníquitas illíus;
suscépit de manu Dómini duplícia *
pro omnibus peccátis suis.
Vox clamántis: †
« In desérto paráte viam Dómini, *
rectas fácite in solitúdine
sémitas Dei nostri.
Omnis vallis exaltétur, *
et omnis mons et collis humiliétur;
et fiant prava in dirécta, *
et áspera in plana:
et revelábitur grátia Dómini, *
et vidébit omnis caro páriter
quod os Dómini locútum est ».
Vox dicéntis: « Clama! ». *
Et dixi: « Quid clamábo? ».
Omnis caro fenum *
et omnis glória eius quasi flos agri;
exsiccátum est fenum, et cécidit flos, *
quia spíritus Dómini sufflávit in eo.
Vere fenum est pópulus. †
Exsiccátum est fenum, et cécidit flos; *
verbum autem Dei nostri manet in ætérnum.
Is 66, 10-14a
Lætámini cum Ierúsalem et exsultáte in ea, *
omnes, qui dilígitis eam;
gaudéte cum ea gáudio, *
univérsi, qui lugebátis super eam,
ut sugátis et repleámini *
ab úbere consolatiónis eius,
ut mulgeátis et delíciis affluátis *
ex ubéribus glóriæ eius.
Quia hæc dicit Dóminus: †
« Ecce ego dírigam ad eam quasi flúvium pacem, *
et quasi torréntem inundántem glóriam géntium.
Sugétis, in ulnis portabímini, *
et super génua blandiéntur vobis.
Quómodo si quem mater consolátur, †
ita ego consolábor vos; *
et in Ierúsalem consolabímini.
Vidébitis, et gaudébit cor vestrum, *
et ossa vestra quasi herba germinábunt ».
Ant. Iordánis flúvius se retínuit, intránte Dómino, aqua contrémuit, nova creátio surgit de flúmine, quæ illúminat omne sǽculum.
EVANGELIUM
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
28, 1-10. 16-20
Surrexit a mortuis et præcedit vos in Galilæam
Sero post sábbatum, cum illucésceret in primam sábbati, venit María Magdaléne et áltera María vidére sepúlcrum. Et ecce terræ motus factus est magnus: ángelus enim Dómini descéndit de cælo et accédens revólvit lápidem et sedébat super eum. Erat autem aspéctus eius sicut fulgur, et vestiméntum eius cándidum sicut nix. Præ timóre autem eius extérriti sunt custódes et facti sunt velut mórtui. Respóndens autem ángelus dixit muliéribus: « Nolíte timére vos; scio enim quod Iesum, qui crucifíxus est, quǽritis. Non est hic: surréxit enim, sicut dixit. Veníte, vidéte locum, ubi pósitus erat. Et cito eúntes dícite discípulis eius: “Surréxit a mórtuis et ecce præcédit vos in Galilǽam; ibi eum vidébitis”. Ecce dixi vobis ». Et exeúntes cito de monuménto cum timóre et magno gáudio cucurrérunt nuntiáre discípulis eius.
Et ecce Iesus occúrrit illis dicens: « Avéte ». Illæ autem accessérunt et tenuérunt pedes eius et adoravérunt eum. Tunc ait illis Iesus: « Nolíte timére; ite, nuntiáte frátribus meis, ut eant in Galilǽam et ibi me vidébunt ».
Undecim autem discípuli abiérunt in Galilǽam, in montem ubi constitúerat illis Iesus, et vidéntes eum adoravérunt; quidam autem dubitavérunt. Et accédens Iesus locútus est eis dicens: « Data est mihi omnis potéstas in cælo et in terra. Eúntes ergo docéte omnes gentes, baptizántes eos in nómine Patris et Fílii et Spíritus Sancti, docéntes eos serváre ómnia, quæcúmque mandávi vobis. Et ecce ego vobíscum sum ómnibus diébus usque ad consummatiónem sǽculi ».
HYMNUS
Te Deum laudámus: *
te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem, *
omnis terra venerátur.
Tibi omnes ángeli, *
tibi cæli et univérsæ potestátes:
tibi chérubim et séraphim *
incessábili voce proclámant:
Sanctus, * Sanctus, * Sanctus *
Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra *
maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus *
Apostolórum chorus,
te prophetárum *
laudábilis númerus,
te mártyrum candidátus *
laudat exércitus.
Te per orbem terrárum *
sancta confitétur Ecclésia,
Patrem *
imménsæ maiestátis;
venerándum tuum verum *
et únicum Fílium;
Sanctum quoque *
Paráclitum Spíritum.
Tu rex glóriæ, *
Christe.
Tu Patris *
sempitérnus es Fílius.
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *
non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, *
aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, *
in glória Patris.
Iudex créderis *
esse ventúrus.
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *
quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum sanctis tuis *
in glória numerári.
Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *
et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, *
et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies *
benedícimus te;
et laudámus nomen tuum in sǽculum, *
et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto *
sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, *
miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *
quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: *
non confúndar in ætérnum.
ORATIO
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui Christum, in Iordáne flúmine baptizátum, Spíritu Sancto super eum descendénte, diléctum Fílium tuum sollémniter declarásti, concéde fíliis adoptiónis tuæ, ex aqua et Spíritu Sancto renátis, ut in beneplácito tuo iúgiter persevérent. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky