2. Februarii 2024

In Præsentatione Domini
festum

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

Legis sacrátæ sanctis cæremóniis

subiéctus omnis cálamo Mosáico

dignátur esse, qui regit perfúlgidos

in arce Patris órdines angélicos,

cælúmque, terram fundávi ac mária.

Mater beáta carnis sub velámine

Deum ferébat úmeris castíssimis,

dúlcia strictis óscula sub lábiis

Deíque veri hominísque imprésserat

ori, iubénte quo sunt cuncta cóndita.

Hic lumen ardens géntium in óculis,

glória plebis Israélis gérminis;

pósitus hic est in ruínam scándali

et in salútem populórum ómnium,

donec secréta reveléntur córdium.

Glória Patri per imménsa sǽcula,

sit tibi, Nate, decus et impérium,

honor, potéstas Sanctóque Spirítui:

sit Trinitáti salus indivídua

per infiníta sæculórum sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ecce pósitus est hic in ruínam et resurrectiónem multórum in Israel.

Psalmus 2
Messias rex et victor
Convenerunt vere adversus puerum tuum Iesum, quem unxisti (Cfr. Act 4, 27).

Quare fremuérunt gentes, *

et pópuli meditáti sunt inánia?

Astitérunt reges terræ, †

et príncipes convenérunt in unum *

advérsus Dóminum et advérsus christum eius:

« Dirumpámus víncula eórum *

et proiciámus a nobis iugum ipsórum! ».

Qui hábitat in cælis, irridébit eos, *

Dóminus subsannábit eos.

Tunc loquétur ad eos in ira sua *

et in furóre suo conturbábit eos:

« Ego autem constítui regem meum *

super Sion, montem sanctum meum! ».

Prædicábo decrétum eius. †

Dóminus dixit ad me: « Fílius meus es tu; *

ego hódie génui te.

Póstula a me,
et dabo tibi gentes hereditátem tuam *

et possessiónem tuam términos terræ.

Reges eos in virga férrea *

et tamquam vas fíguli confrínges eos ».

Et nunc, reges, intellégite, *

erudímini, qui iudicátis terram.

Servíte Dómino in timóre *

et exsultáte ei cum tremóre.

Apprehéndite disciplínam: †

ne quando irascátur, et pereátis de via, *

cum exárserit in brevi ira eius.

Beáti omnes, *

qui confídunt in eo.

Ant. Ecce pósitus est hic in ruínam et resurrectiónem multórum in Israel.

Ant. 2 Surge, illumináre, Ierúsalem: quia venit lumen tuum, et glória Dómini in te vidébitur.

Psalmus 18 (19) A
Laus Domini rerum conditoris
Visitabit nos Oriens ex alto … ad dirigendos pedes nostros in viam pacis (Lc 1, 78. 79).

Cæli enárrant glóriam Dei, *

et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.

Dies diéi erúctat verbum, *

et nox nocti índicat sciéntiam.

Non sunt loquélæ neque sermónes, *

quorum non intellegántur voces:

in omnem terram exívit sonus eórum *

et in fines orbis terræ verba eórum.

Soli pósuit tabernáculum in eis, †

et ipse tamquam sponsus procédens
de thálamo suo, *

exsultávit ut gigas ad curréndam viam.

A fínibus cælórum egréssio eius †

et occúrsus eius usque ad fines eórum, *

nec est, quod se abscóndat a calóre eius.

Ant. Surge, illumináre, Ierúsalem: quia venit lumen tuum, et glória Dómini in te vidébitur.

Ant. 3 Gaude et lætáre, nova Sion: ecce enim Rex tuus venit, mitis et salvans pópulum suum.

Psalmus 44 (45)
Regis nuptiæ
Ecce Sponsus venit; exite obviam ei (Mt 25, 6).

Eructávit cor meum verbum bonum, †

dico ego ópera mea regi. *

Lingua mea cálamus scribæ velóciter scribéntis.

Speciósus forma es præ fíliis hóminum, †

diffúsa est grátia in lábiis tuis, *

proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.

Accíngere gládio tuo super femur tuum,
potentíssime, *

magnificéntia tua et ornátu tuo.

Et ornátu tuo procéde, currum ascénde *

propter veritátem et mansuetúdinem et iustítiam.

Et dóceat te mirabília déxtera tua: †

sagíttæ tuæ acútæ
— pópuli sub te cadent — *

in corda inimicórum regis.

Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi; *

sceptrum æquitátis sceptrum regni tui.

Dilexísti iustítiam et odísti iniquitátem, †

proptérea unxit te Deus, Deus tuus, *

óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.

Myrrha et áloe et cásia ómnia vestiménta tua; *

e dómibus ebúrneis chordæ deléctant te.

Fíliæ regum in pretiósis tuis; *

ástitit regína a dextris tuis ornáta auro ex Ophir.

Audi, fília, et vide, †

et inclína aurem tuam *

et oblivíscere pópulum tuum
et domum patris tui;

et concupíscet rex spéciem tuam. *

Quóniam ipse est dóminus tuus, et adóra eum.

Fília Tyri cum munéribus; *

vultum tuum deprecabúntur dívites plebis.

Gloriósa nimis fília regis intrínsecus, *

textúris áureis circumamícta.

In véstibus variegátis adducétur regi; *

vírgines post eam, próximæ eius, afferúntur tibi.

Afferúntur in lætítia et exsultatióne, *

adducúntur in domum regis.

Pro pátribus tuis erunt tibi fílii; *

constítues eos príncipes super omnem terram.

Memor ero nóminis tui *

in omni generatióne et generatióne;

proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum *

et in sǽculum sǽculi.

Ant. Gaude et lætáre, nova Sion: ecce enim Rex tuus venit, mitis et salvans pópulum suum.

Recólimus, Deus, misericórdiam tuam.

In médio templi tui.

LECTIO PRIOR

De libro Exodi

13, 1-3a. 11-16

Consecratio primogeniti

In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Móysen dicens: « Sanctífica mihi omne primogénitum, quod áperit vulvam in fíliis Israel, tam de homínibus quam de iuméntis: mea sunt enim ómnia ».

Et ait Móyses ad pópulum:

« Cum introdúxerit te Dóminus in terram Chananǽi, sicut iurávit tibi et pátribus tuis, et déderit tibi eam, separábis omne, quod áperit vulvam Dómino et quod primitívum est in pecóribus tuis; quidquid habúeris masculíni sexus, consecrábis Dómino. Primogénitum ásini mutábis ove; quod, si non redémeris, interfícies. Omne autem primogénitum hóminis de fíliis tuis prétio rédimes. Cumque interrogáverit te fílius tuus cras dicens: “Quid est hoc?”, respondébis ei: “In manu forti edúxit nos Dóminus de Ægýpto, de domo servitútis. Nam, cum indurátus esset phárao et nollet nos dimíttere, occídit Dóminus omne primogénitum in terra Ægýpti, a primogénito hóminis usque ad primogénitum iumentórum; idcírco ímmolo Dómino omne, quod áperit vulvam masculíni sexus, et ómnia primogénita filiórum meórum rédimo”. Erit ígitur quasi signum in manu tua et quasi appénsum quid ob recordatiónem inter óculos tuos; eo quod in manu forti edúxit nos Dóminus de Ægýpto ».

RESPONSORIUM

Cf. Lc 2, 28

Adórna thálamum tuum, Sion, et súscipe regem Christum: * Quem Virgo concépit, Virgo péperit, Virgo post partum, quem génuit, adorávit.

Accípiens Símeon púerum in mánibus, grátias agens benedíxit Dóminum. * Quem.

LECTIO ALTERA

Ex Oratiónibus sancti Sophrónii epíscopi

(Orat. 3, de Hypapante, 6. 7: PG 87, 3, 3291-3293)

Lucem claram ac sempiternam excipiamus

In occúrsum currámus Christi univérsi, qui tam pie illíus cólimus veneramúrque mystérium, propénso cuncti ánimo eámus. Nemo sit occúrsus non párticeps, nemo a luce ferénda aliénus.

Cereórum étiam splendórem áddimus, tum ostendéndo splendórem accedéntis divínum, a quo cuncta splendéscunt, pessimísque depúlsis ténebris illustrántur abundántia lucis ætérnæ; tum vel máxime manifestándo splendórem ánimæ, quocum nos occúrrere Christo necésse sit.

Ut enim Dei Mater Virgóque integérrima, veram ulnis tulit lucem, iísque áffuit, qui iacébant in ténebris; ita et illustratiónibus illíus nos illustráti, ac lumen ómnibus appárens tenéntes mánibus, ei qui vere lux est, óbviam ire festinémus.

Nam profécto, quia lux venit in mundum, eúmque ténebris circumfúsum illustrávit, et quia visitávit nos Oriens ex alto atque his, qui in ténebris sedébant, affúlsit; hoc nostrum est mystérium; idcírco lámpades tenéntes incédimus, idcírco lúmina feréntes accúrrimus, tum ita designántes, quod illúxit nobis lumen; tum splendórem, ab eo nobis affutúrum, innuéntes. Quaprópter currámus una, Deo cuncti occurrámus.

Lux illa vera, quæ illúminat omnem hóminem veniéntem in hunc mundum, venit. Omnes ergo, o fratres, illuminémur; omnes illustrémur.

Nemo nostrum máneat hoc non initiátus splendóre, nemo opplétus illum nocte persístat; sed prodeámus omnes spléndidi; illustráti eámus óbviam simul univérsi, lucémque illam claram ac sempitérnam excipiámus cum sene Simeóne; exsultantésque cum eo ánimis, Genitóri Patríque lucis, qui misit lucem veram caliginémque dépulit ac nos omnes effécit spléndidos, cum gratiárum actióne hymnum concinámus.

Dei enim salutáre, quod parávit ante fáciem ómnium populórum atque ad nostram novi Israélis glóriam manifestávit, étiam nos per ipsum vídimus, fuimúsque vétere illo obscuróque crímine, uti vitæ præséntis vínculis, viso Christo Símeon, conféstim absolúti.

Nos étiam Christum e Bethlehémo ad nos proféctum compléxi fide, facti sumus ex géntibus Dei pópulus (ipse enim Dei Patrísque salutáre est) oculísque Deum carnem factum conspéximus, ac visa Dei præséntia ulnísque mentis admíssa, novus Israel nuncupámur, eámque festis anniversáriis, in obliviónem eius numquam ventúri, celebrámus.

RESPONSORIUM

Ez 43, 4. 5; cf. Lc 2, 22

Maiéstas Dómini ingréssa est templum, per viam portæ, quæ respiciébat ad oriéntem, * Et ecce repléta erat glória Dómini domus.

Induxérunt púerum Iesum in templum paréntes eius. * Et ecce.

CANTICA

Ant. Lauda et lætáre, fília Sion, quia ecce ego vénio et habitábo in médio tui, ait Dóminus.

Canticum I
Annuntiatio Principis pacis

Is 9, 1-6

Visitabit nos oriens ex alto, illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent (Lc 1, 78b. 79a).

Pópulus, qui ambulábat in ténebris, *

vidit lucem magnam;

habitántibus in regióne umbræ mortis *

lux orta est eis.

Multiplicásti exsultatiónem, *

et magnificásti lætítiam;

lætántur coram te
sicut lætántes in messe, *

sicut exsúltant, quando dívidunt spólia.

Iugum enim óneris eius
et virgam úmeri eius *

et sceptrum exactóris eius
fregísti, sicut in die Mádian.

Quia omnis cáliga incedéntis cum tumúltu †

et vestiméntum mixtum sánguine *

erit in combustiónem, cibus ignis.

Párvulus enim natus est nobis, †

fílius datus est nobis; *

et factus est principátus super úmerum eius;

et vocábitur nomen eius †

admirábilis Consiliárius, Deus fortis, *

Pater æternitátis, Princeps pacis.

Magnum erit eius impérium, *

et pacis non erit finis

super sólium David et super regnum eius, *

ut confírmet illud
et corróboret in iudício et iustítia

ámodo et usque in sempitérnum: *

zelus Dómini exercítuum fáciet hoc.

Canticum II
Iustitia et pax

Is 26, 1-4. 7-9. 12

Ecce tabernaculum Dei cum hominibus! Et habitabit cum eis (Ap 21, 3).

Urbs fortis nobis in salútem; *

pósuit muros et antemurále.

Aperíte portas, et ingrediátur gens iusta, *

quæ servat fidem.

Propósitum eius est firmum; *

servábis pacem,
quia in te sperávit.

Speráte in Dóminum in sǽculis ætérnis, *

Dóminus est petra ætérna.

Sémita iusti recta est; *

rectum callem iusti complánas.

Et in sémita iudiciórum tuórum,
Dómine, sperávimus in te; *

ad nomen tuum et ad memoriále tuum
desidérium ánimæ.

Anima mea desíderat te in nocte, *

sed et spíritu meo in præcórdiis meis te quæro.

Cum resplendúerint iudícia tua in terra, *

iustítiam discent habitatóres orbis.

Dómine, dabis pacem nobis; *

ómnia enim ópera nostra operátus es nobis.

Canticum III
Consolatio et gaudium in civitate sancta

Is 66, 10-14a

Illa, quæ sursum est Ierusalem, libera est, quæ est mater nostra (Gal 4, 26).

Lætámini cum Ierúsalem et exsultáte in ea, *

omnes, qui dilígitis eam;

gaudéte cum ea gáudio, *

univérsi, qui lugebátis super eam,

ut sugátis et repleámini *

ab úbere consolatiónis eius,

ut mulgeátis et delíciis affluátis *

ex ubéribus glóriæ eius.

Quia hæc dicit Dóminus: †

« Ecce ego dírigam ad eam quasi flúvium pacem, *

et quasi torréntem inundántem glóriam géntium.

Sugétis, in ulnis portabímini, *

et super génua blandiéntur vobis.

Quómodo si quem mater consolátur, †

ita ego consolábor vos; *

et in Ierúsalem consolabímini.

Vidébitis, et gaudébit cor vestrum, *

et ossa vestra quasi herba germinábunt ».

Ant. Lauda et lætáre, fília Sion, quia ecce ego vénio et habitábo in médio tui, ait Dóminus.

EVANGELIUM

Evangelium, ut ad Missam in die Nativitatis Domini: Jn 1, 1-18, vel ad libitum de Missa feriæ IV hebd. II temporis paschalis: Jn 3, 16-21. Si festum occurit die dominica, legi potest Evangelium de dominica currente, ut supra.

HYMNUS

Te Deum laudámus: *

te Dóminum confitémur.

Te ætérnum Patrem, *

omnis terra venerátur.

Tibi omnes ángeli, *

tibi cæli et univérsæ potestátes:

tibi chérubim et séraphim *

incessábili voce proclámant:

Sanctus, * Sanctus, * Sanctus *

Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra *

maiestátis glóriæ tuæ.

Te gloriósus *

Apostolórum chorus,

te prophetárum *

laudábilis númerus,

te mártyrum candidátus *

laudat exércitus.

Te per orbem terrárum *

sancta confitétur Ecclésia,

Patrem *

imménsæ maiestátis;

venerándum tuum verum *

et únicum Fílium;

Sanctum quoque *

Paráclitum Spíritum.

Tu rex glóriæ, *

Christe.

Tu Patris *

sempitérnus es Fílius.

Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem, *

non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, *

aperuísti credéntibus regna cælórum.

Tu ad déxteram Dei sedes, *

in glória Patris.

Iudex créderis *

esse ventúrus.

Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, *

quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum sanctis tuis *

in glória numerári.

Hæc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, *

et bénedic hereditáti tuæ.

Et rege eos, *

et extólle illos usque in ætérnum.

Per síngulos dies *

benedícimus te;

et laudámus nomen tuum in sǽculum, *

et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto *

sine peccáto nos custodíre.

Miserére nostri, Dómine, *

miserére nostri.

Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, *

quemádmodum sperávimus in te.

In te, Dómine, sperávi: *

non confúndar in ætérnum.

ORATIO

Orémus.

Omnípotens sempitérne Deus, maiestátem tuam súpplices exorámus, ut, sicut Unigénitus Fílius tuus hodiérna die cum nostræ carnis substántia in templo est præsentátus, ita nos fácias purificátis tibi méntibus præsentári. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky