7. Augusti 2024

Ss. Xysti II, Papæ, et sociorum, martyrum
memoria ad libitum

Episcopus Romanæ Ecclesiæ ordinatus est anno 257; anno vero sequenti dum in cœmeterio Callisti sacram liturgiam celebrabat, ex edicto Valeriani imperatoris, a militibus deprehensus, una cum quattuor diaconis Romanis extemplo occisus est die 6 mensis augusti. Sepultus est in eodem cœmeterio.
Communia plurimorum martyrum (delectum est in memoriis partes aliquas de feria sumere secundum Institutionem generalem de Liturgia horarum).

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane:

O sator rerum, reparátor ævi,

Christe, rex regum, metuénde censor,

tu preces nostras paritérque laudes

súscipe clemens.

Noctis en cursu tibi vota laudum

pángimus; præsta tibi sint ut apta,

nosque concéntu réfove perénni,

lúminis auctor.

Da dies nobis probitáte faustos

mortis ignáram tribuéndo vitam,

semper ut nostros tua sit per actus

glória perpes.

Ure cor nostrum, pius ure lumbos

igne divíno vigilésque nos fac,

semper ardéntes mánibus lucérnas

ut teneámus.

Æqua laus summum célebret Paréntem

teque, Salvátor, pie rex, per ævum;

Spíritus Sancti résonet per omnem

glória mundum. Amen.

II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore:

Christe, lux vera, bónitas et vita,

gáudium mundi, píetas imménsa,

qui nos a morte vívido salvásti

sánguine tuo,

Insere tuum, pétimus, amórem

méntibus nostris, fídei refúnde

lumen ætérnum, caritátis auge

dilectiónem.

Procul a nobis pérfidus absístat

Satan, a tuis víribus confráctus;

Sanctus assístat Spíritus, a tua

sede demíssus.

Glória Deo sit ætérno Patri,

sit tibi semper, Genitóris Nate,

cum quo per cuncta Spíritus æquális

sǽcula regnat. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Psalmus 38 (39)
Ægrotantis deprecatio
Vanitati creatura subiecta est … propter eum qui subiecit eam in spe (Rom 8, 20).
I

Dixi: « Custódiam vias meas, *

ut non delínquam in lingua mea;

ponam ori meo custódiam, *

donec consístit peccátor advérsum me ».

Tacens obmútui et sílui absque ullo bono, *

et dolor meus renovátus est.

Concáluit cor meum intra me, *

et in meditatióne mea exársit ignis.

Locútus sum in lingua mea: *

« Notum fac mihi, Dómine, finem meum;

et númerum diérum meórum quis est, *

ut sciam quam brevis sit vita mea ».

Ecce paucórum palmórum fecísti dies meos, *

et spátium vitæ meæ tamquam níhilum ante te.

Etenim univérsa vánitas
omnis homo constitútus est. *

Etenim ut imágo pertránsit homo.

Etenim vánitas est et concitátur; *

thesaurízat et ignórat quis congregábit ea.

Ant. Ipsi intra nos gémimus, exspectántes redemptiónem córporis nostri.

Ant. 2 Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

II

Et nunc quæ est exspectátio mea, Dómine? *

Spes mea apud te est.

Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me, *

oppróbrium insipiénti ne ponas me.

Obmútui et non apériam os meum, *

quóniam tu fecísti.

Amove a me plagas tuas: *

ab ictu manus tuæ ego deféci.

In increpatiónibus, propter iniquitátem,
corripuísti hóminem, †

et tabéscere fecísti sicut tínea desiderabília eius. *

Etenim vánitas omnis homo.

Exáudi oratiónem meam, Dómine, *

et clamórem meum áuribus pércipe.

Ad lácrimas meas ne obsurdéscas, †

quóniam ádvena ego sum apud te, *

peregrínus sicut omnes patres mei.

Avértere a me, ut refrígerer, *

priúsquam ábeam et non sim ámplius.

Ant. Exáudi oratiónem meam, Dómine; pércipe lácrimas meas.

Ant. 3 Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

Psalmus 51 (52)
Contra calumniatorem
Qui gloriatur, in Domino glorietur (1 Cor 1, 31).

Quid gloriáris in malítia, *

qui potens es iniquitáte?

Tota die insídias cogitásti; *

lingua tua sicut novácula acúta,
qui facis dolum.

Dilexísti malítiam super benignitátem, †

mendácium magis quam loqui æquitátem. *

Dilexísti ómnia verba perditiónis, lingua dolósa.

Proptérea Deus déstruet te in finem; †

evéllet te et emigrábit te de tabernáculo *

et radícem tuam de terra vivéntium.

Vidébunt iusti et timébunt *

et super eum ridébunt:

« Ecce homo, qui non pósuit Deum
refúgium suum, †

sed sperávit in multitúdine divitiárum suárum *

et præváluit in insídiis suis ».

Ego autem sicut virens olíva in domo Dei. †

Sperávi in misericórdia Dei *

in ætérnum et in sǽculum sǽculi.

Confitébor tibi in sǽculum, quia fecísti; †

et exspectábo nomen tuum,
quóniam bonum est, *

in conspéctu sanctórum tuórum.

Ant. Ego autem sperávi in misericórdia Dei in ætérnum.

Sustínuit ánima mea in verbo eius.

Sperávit ánima mea in Dómino.

LECTIO PRIOR

De libro Amos prophétæ

9, 1-15

Salus iustorum

Vidi Dóminum

stantem super altáre,

et dixit: « Pércute capitéllum,

et commoveántur superliminária;

frange eos in cápite omnes,

et novíssimum eórum in gládio interfíciam;

non fúgiet ex eis fugitívus,

et non salvábitur supérstes eis.

Si descénderint usque ad inférnum,

inde manus mea edúcet eos;

et si ascénderint usque in cælum,

inde détraham eos.

Et si abscónditi fúerint in vértice Carméli,

inde quæram et áuferam eos;

et si celáverint se ab óculis meis

in profúndo maris,

ibi mandábo serpénti et mordébit eos;

et si abíerint in captivitátem

coram inimícis suis,

ibi mandábo gládio et occídet eos,

et ponam óculos meos super eos

in malum et non in bonum ».

Et Dóminus Deus exercítuum,

qui tangit terram, et tabéscet.

Et lugébunt omnes habitántes in ea,

et ascéndet sicut flúvius ea omnis,

et decréscet sicut flumen Ægýpti.

Qui ædíficat in cælo ascénsus suos

et cámeram suam super terram fundat,

qui vocat aquas maris

et effúndit eas super fáciem terræ;

Dóminus nomen eius.

« Numquid non ut fílii Æthíopum

vos estis mihi, fílii Israel?,

ait Dóminus.

Numquid non Israel ascéndere feci

de terra Ægýpti,

et Philísthim de Caphtor,

et Syros de Cir?

Ecce óculi Dómini Dei

super regnum peccans,

et cónteram illud

a fácie terræ;

verúmtamen cónterens non cónteram

domum Iacob,

dicit Dóminus.

Ecce enim mandábo ego

et concútiam in ómnibus géntibus domum Israel,

sicut concútitur tríticum in cribro,

et non cadet lapíllus super terram.

In gládio moriéntur omnes peccatóres pópuli mei,

qui dicunt: “Non appropinquábit et non véniet

super nos malum”.

In die illa suscitábo

tabernáculum David, quod cécidit,

et reædificábo ruptúras eius;

et ea, quæ corrúerant, instaurábo

et reædificábo illud sicut diébus antíquis,

ut possídeant

relíquias Edom

et omnes natiónes,

super quas invocátum est nomen meum,

dicit Dóminus, qui fáciet hæc.

Ecce dies véniunt,

dicit Dóminus,

et comprehéndet arátor messórem

et calcátor uvæ mitténtem semen;

et stillábunt montes mustum,

et omnes colles liquefíent.

Et convértam captivitátem pópuli mei Israel;

et ædificábunt civitátes vastátas et inhabitábunt

et plantábunt víneas et bibent vinum eárum

et fácient hortos et cómedent fructus eórum.

Et plantábo eos super humum suam,

et non evelléntur ultra

de terra sua, quam dedi eis »,

dicit Dóminus Deus tuus.

RESPONSORIUM

Act 15, 17a. 16a. 14b. 15b

Ut requírant hómines Dóminum et omnes gentes super quas invocátum est nomen meum, * Revértar et reædificábo tabernáculum David, dicit Dóminus.

Deus visitávit súmere ex géntibus pópulum nómini suo, sicut scríptum est. * Revértar.

LECTIO ALTERA

Ex Epístolis sancti Cypriáni epíscopi et mártyris

(Epist. 80: CSEL 3, 839-840)

Scimus Christi milites non perimi sed coronari

Ut non vobis in continénti scríberem, frater caríssime, illa res fecit quod univérsi clérici sub ictu agónis constitúti recédere istinc omníno non póterant, paráti omnes pro ánimi sui devotióne ad divínam et cæléstem glóriam. Sciátis autem eos venísse quos ad Urbem propter hoc míseram, ut quomodocúmque de nobis rescríptum fuísset, explorátam veritátem ad nos perférrent. Multa enim vária et incérta opiniónibus ventilántur.

Quæ autem sunt in vero ita se habent, rescripsísse Valeriánum ad senátum ut epíscopi et presbýteri et diácones in continénti animadvertántur, senatóres vero et egrégii viri et équites románi dignitáte amíssa étiam bonis spoliéntur et si adémptis facultátibus christiáni esse perseveráverint, cápite quoque multéntur, matrónæ adémptis bonis in exsílium relegéntur, Cæsariáni autem quicúmque vel prius conféssi fúerant vel nunc conféssi fúerint confiscéntur et vincti in Cæsariánas possessiónes descrípti mittántur.

Subiécit étiam Valeriánus imperátor oratióni suæ exémplum litterárum quas ad prǽsides provinciárum de nobis fecit: quas lítteras cotídie sperámus veníre, stantes secúndum fídei firmitátem ad passiónis tolerántiam et exspectántes de ope et indulgéntia Dómini vitæ ætérnæ corónam. Xystum autem in cœmetério animadvérsum sciátis octávo ídibus augústi die et cum eo diácones quáttuor. Sed et huic persecutióni cotídie insístunt præfécti in Urbe, ut si qui sibi obláti fúerint animadvertántur et bona eórum fisco vindicéntur.

Hæc peto per vos et céteris collégis nostris innotéscant, ut ubíque hortátu eórum possit fratérnitas corroborári et ad agónem spiritálem præparári, ut sínguli ex nostris non magis mortem cógitent quam immortalitátem et plena fide ac tota virtúte Dómino dicáti gáudeant magis quam tímeant in hac confessióne, in qua sciunt Dei et Christi mílites non périmi sed coronári.

Opto te, frater caríssime, semper in Dómino bene valére.

RESPONSORIUM

2 Cor 4, 11; Ps 43 (44), 23

In mortem trádimur propter Iesum, * Ut et vita Iesu manifestétur in carne nostra mortáli.

Propter te, Dómine, mortificámur tota die; æstimáti sumus sicut oves occisiónis. * Ut et.

ORATIO

Orémus.

Quǽsumus, omnípotens Deus, ut nos, virtúte Spíritus Sancti, et ad credéndum dóciles et ad confiténdum fortes effícias, qui beáto Xysto eiúsque sóciis, propter verbum tuum et testimónium Iesu, ánimas suas pónere tribuísti. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky